Bölüm 19

Sigaranın ateşini yine düşürüp, külleri ayağımla dağıttıktan sonra izmariti kalorifer peteğinin arkasına saklayıp izin yoklamasına katılmak üzere merdivenleri çıkmaya başladım.. Midemdeki troller damat halayı çekiyordu, kasap havasına çeyrek vardı.. Bahçeye çıktığımda öğrencilerin çoğu toplanmış, nöbetçi öğretmenlerin gelmesini bekliyorlardı. Kendi sınıfımın arasına karışıp, kısım arkadaşlarımın arkasında sıraya geçtim.. Keş yan kısımdaki sırada biraz önlerdeydi, yanındakilerle ne hakkında olduğunu duyamadığım bir makara döndürüyordu. Gözlerimi bu sinir bozucu manzaradan ayırmak için yere diktim, ayakkabılarımda bir kaç leke vardı.. İzin öncesi okulumuzun prestiji söz konusu olduğundan kıyafet kontrolü yapılır, üstü kırışık veya kirli olanlar ve yahut ayakkabısı pis olanlar dışarı salınmazdı.. Hemen cebimden bir peçete çıkarıp ayakkabılarımı parlatmaya koyuldum, saatlerce patatesli yumurtanın hayalini kurup son anda gol yemek istemem.. Bu sırada izne çıkacak öğrenciler kısımlarının ön tarafında, cezalı ve içerde kalacak olanlar da arka tarafta sıra olmaya başlamıştı.”Oooooo beyler bakın Anıl izne çıkıyor!”. Bunu kimin dediğini söylemeye gerek yok.. “Ooooo beyler bakın Keş izne çıkamıyor!” diyerek taşak geçti reflekslerim ibneyle. “Ne var oğlum biz alışkınız içerde kalmaya, akşam dönüşte sigara sokmayı unutma içeri” dedi sessizce, “Yok abi ne sigarası, disiplin puanı yüksek olan birinden iste ben yapamam” dedim.. “Hay sikim senden isteyende hata” diyerek uzaklaştı..


Aramızda 6 disiplin puanı fark vardı, ve benim ailem onunki kadar varlıklı olmadığı için okuldan atılmaktan daha fazla korkmakta haklıydım. Sanki onun için yeterince tehlikeye atmıyormuşum gibi kendimi bir de piçin orgazm sigarasını alacaktım, yok ya! Keş’in sesini ne zaman duysam başım dönerdi, adrenalin komasına girerdim.. Heyecan, öfke, tutku, pişmanlık, umutsuzluk, sevinç… kısacası duyguları iyiden kötüye doğru liste yapıp sıraya koysak, listenin en altı ile en üstünü Keş’te yaşıyorum.. Keş’e kızamıyordum da artık, sonuçta hayır diyebilecekken “ivit,ivit,ivit” diyen bendim.. Keş’e karşı olan kızgınlığımın, kendime duyduğum nefrete dönüşmesi evresi başlıyordu. Bu tıpkı bir annenin hayırsız olan evladına yıllarca kızmasının ardından bu kızgınlığı “hay ben aklıma sıçayım seni doğuracağıma taş doğursaydım”a çevirmesi gibiydi, O’nunla sevişeceğime salatalık yeseydim…


Öğretmenlerin “İzne çıkacaklar şurda sıra olsun” anonslarıyla içimi karartan ne varsa arkada bırakarak öne çıktım.. Dörderli sıralar oluşturduk, her sıradaki öğrenciler tek tek kontrol ediliyor, o sıranın kontrolü bitince de 3 adım ileri gidiyorlardı ki ikinci sıranın kontrolü için yer açılsın.. Kontrol sırası bizim dörtlüye gelince beni gören öğretmen kahkahayı bastı “Bakın Anıl izne çıkıyor, oğlum sen nasıl becerdin ceza almamayı ?”; “Yapmayın hocam, aslında ben de özümde disiplinli biriyim” diyerek tüm öğrencileri güldürdüm. Aslında amacım kimseyi güldürmek değildi ama ben ne zaman “disiplinliyim” ya da “bu hafta izne çıkıcam” dediğimde herkes gülüyordu.


Üst baş kontrolleri tamamlandıktan sonra okula çağırılan belediye otobüslerine binmek için sıraya geçtik, bizim otobüste yer kalmadığından beni alt sınıfların otobüslerinden birine yönlendirdiler.. Otobüse bindiğim anda alt sınıfların hepsi sustu ve arkalara doğru yürüyebilmem için yol açtılar.. Derken arkalarda oturan 3 öğrenci direkt yerlerinden kalkarak “Abi, Anıl Abi; gelin buraya oturun” diye bana yerlerini verdiler, şöyle bir baktım oturanlara ve en tombulunu seçerek “Sen çok oturmuşsun belli ki, az ayakta dur da insana benze” diyerek yerinden kaldırdım.. Tombulcuk az bozulmuş olacak ki surat yapar gibi oldu, yakasından tuttuğum gibi otobüs kapısına yapıştırarak “Bir daha bana surat yaptığını görürsem, sana suratını özletirim” dedim tıslayarak.. Otobüsteki tüm öğrenciler önlerine bakıyordu, neden benden bu kadar korktuklarına gelince, daha 1. sınıf olmama rağmen disiplin puanım 1200 öğrenci arasında en düşük ilk 3’teydi.. 1. sınıfsan alt sınıfın nasıl olur diye düşünmeyin, hazırlık sınıfları pek modaydı o dönemler.

Yorumlar