Sanırım O O. Çocuğu Sendin Aşkım!
Sırık, diğerlerinden iki gün önce geldiği için yine geldiği gibi iki gün önceden döndü.. Allah’tan bu sefer Tekirdağ/Merkez’e gidiyordu da yine PP’ye el pençe divan, yalvarmak zorunda kalmamıştım.. Sırık’tan sonra da Efes’le Tuborg’u otobüse bindirince kaldım yine odamda bir başıma.. Bütün yıl beraberdik, yaz okulu boyunca da beraberdik ve de tatilimizin belli bir bölümünde de bir araya geldik.. ama özlüyordu insan.. Hatta insan, ne kadar çok vakit geçirirse o kadar kısa sürede, özlüyordu insanı.. Otobüsleri hareket ederken “iki parmak selamı”mı çaktığımda kendimi “İnşallaaaaah otobüsünüz bozulur da gidemez, kalırsınız burada!!” diye iç geçirirken buldum..
Vedalardan da nefret ediyorum, insanlara bağlanmaktan da! Daha çok ufak şeylere takılır, onlara bağlanırdım ben.. Bir mürekkeple “oynaşırdım”, bir dolmakaleme “hayran olur” ve bir de kağıtlara “bağlanırdım”.. Harf harf, hece hece “vuruşurdum” kelimelerle.. Kelimelerle vuruşarak sabahlarken,…
Vedalardan da nefret ediyorum, insanlara bağlanmaktan da! Daha çok ufak şeylere takılır, onlara bağlanırdım ben.. Bir mürekkeple “oynaşırdım”, bir dolmakaleme “hayran olur” ve bir de kağıtlara “bağlanırdım”.. Harf harf, hece hece “vuruşurdum” kelimelerle.. Kelimelerle vuruşarak sabahlarken,…
Devamı