Blog Articles

Hafta boyunca teneffüslerde Pan’ın gelmeyeceğini bilmek bildiğin ruhumu daralttı. Her teneffüs gözüm kapıda bekliyordum öylece.. Hele uzun teneffüslerde.. Pan bana “Sen gelme, ben işler yoluna girince seni bulurum..” dediği için de gidip alt sınıfların binasında dolaşarak onu zor durumda bırakmak istemiyordum.. Onun yerine ya Gürbüz, ya da Keş uğruyordu yanıma.. ve onlarla her sigara içmeye gidişimde ya Kurt, ya da Çak “Nereye?” diye sorup duruyordu.. “Sanane” demenin bu kadar yorucu olduğunu bilmezdim.. ve her defasında “Sanane amk…” dememe rağmen yine üşenmeden sormaya devam ediyorlardı..

Perşembe günü Keş sigaradan yakalandı.. Daha doğrusu “sigara koktuğu”ndan dolayı yakayı ele verip, “sigara içmek”ten ceza aldı.. Zavallım hafta boyunca o kadar çok yanımda olmuştu ki, ceza almasına içim parçalanmıştı.. Hayır bir de tam “adam oldu” derken okuldan atılmasını istemiyordum.. O akşam başına ekşidim durdum “Abi mal mısın yaa, senin durumunda…

Read More

Kendi yatakhaneme girdiğimde yüzüm gülüyordu.. ET’yle Bebe; ET’nin yatağa oturmuş hala aynı dergiyi inceliyordu.. “Hayırdır yüzün gülüyor?” diye sordu Bebe gülümseyerek; “Gülmesin mi?” deyip yanlarına oturdum.. Az önce kabinde olanlar o kadar hoşuma gitmişti ki, bir daha yapasım vardı.. Yedikçe yiyesi geliyor insanın!

ET’nin yatağında hep beraber fısır fısır komik bulduğumuz cümleleri sesli okuyup gülerken, sol köşedeki ranzanın altından Çak seslendi “Pşşt Anıl bi baksana abi?” diye.. “Söyle?” diyerek sol arkaya doğru döndüm yatakta.. “Gelsene az..” dedi.. Yerimden kalkıp onun yatağına oturdum “Ne oldu la?” diyerek.. Çak dediğim çocuk doğuştan bronz tenli ve yeşil gözlüydü.. Şahsen yeşil gözlü insanları hep “çiyan” olarak nitelendirsem de Çak’ın yeşili rahatsızlıktan çok huzur veren bir yeşildi.. Boyu 174cm civarında, kumral saçlı, değişik bir çocuktu.. En yakın arkadaşı Kurt’tu; ikisi de benim…

Read More

Yaşananların üstesinden gelmenin her zaman bir yolu vardır.. Peki ya yaşanacakların üstesinden gelinir mi henüz yaşamadan?

Elinde üç tek sigarayla döndü tuvalete.. “Hayırdır, Gürbüz’le Sırık da mı geliyor?” diye sordum.. Hafif gülümseyerek “Yok, hepsi bize..” dedi.. Tatil sonrası ilk sigaramızı paylaşırken karnımda uçan kelebekler, MiğferDibi’mde yürümeye başladı.. Kelebekler yürüdükçe MiğferDibi’m gıdıklandı; MiğferDibi’m gıdıklandıkça da aklım güldü.. “Aklım”; sonrasında düşüneceklerime güldü.. Kalbim mi? Kalbim zaten bu piçin bir lafına bakıyordu.. “Hadi kabinde içelim de yakalanmayalım..” dediğinde hiç tereddüt etmeden girdim içeri.. Benle beraber o da içeri girdi ve kapıyı kapatabilmek için bana iyice yaklaşarak yer açtı.. Yok böyle bir heyecanlanma hali.. Hani şu kitaplarını ikişer defa okuduğunuz serinin ilk filminin fragmanını izlerken heyecanlanırsınız ya “Oha oha oha bu…

Read More

Akşam yemeğinden sonra yine olağan şekilde yoklama alındı.. Kısım arkadaşlarımdan ET ile hasret gideriyorduk.. Doğrusu hasret gidermek de değil, yine karikatürler arasında kaybolup birbirimizi güldürüyorduk.. Yoklama alınana kadar Kargaburun’a pis pis baktım.. Bu yüzden yoklamadan hemen sonra kısımdan çıkıp gitti.. Bebe, ben ve ET; o gittikten sonra rahat rahat dedikodu yapmaya başladık.. “Neydi bu piçin derdi geçen akşam?” diye sordum.. “Bilmem, kaşınıyor sanırım…” dedi Bebe.. ET yine her zamanki düşünceli haliyle “Abi boş ver yaaa… Anlamaz ki o senin durumunu, nerden bilsin.. Hem herkes herkese anlayışla yaklaşmak zorunda değil ki… Yani ne bileyim…” diye kemkümlüyordu.. “Sikmişim anlayışını lan! Ömür boyu sessiz kalmasını istemedim.. Sadece yarın sınavım var dedim amk!” diyerek direttim.. Bebe “Evet evet çok pis kaşınıyor” derken ET “Yok abi yaa bence özür diler bir kaç güne.. Az bekle..” diyerek beni sakinleştiriyordu..

An itibariyle biri sağımda “melek” rolü oynarken;…

Read More

On soruluk sınavlardı bu bütünleme sınavları.. Boris’in “Çözemeyeceğimden” emin olması boşuna değildi, piç yine gitmiş matematik olimpiyatlarında sorulmuş sorulardan derlemişti sınavı.. Kafasının basmadığı şeyse “Papaz her gün pilav yemez!”.. Gecemi gündüzüme katıp çalışırken, ben de götlük yapma ihtimaline karşın; geçmiş yılların matematik olimpiyatları sorularına göz gezdirmiştim.. Konularımıza dahil olan sorularınsa çözümlerini ezberlemiştim.. Orospu çocuğu “konuları anlayıp anlamadığımı” görmek adına yapmamıştı ki sınavı!

Oturdum ilk sorudan çözmeye başladım ama nasıl piç sorular anlatamam! Denklemleri çözerken “x,y,z” yetmemiş gibi bir de “t,u” gerekiyordu.. ve çok iyi hatırlıyorum sorulardan birinin çözümüne ulaşmak için bu “t”yi; çözümün altıncı basamağında eşitliğin her iki tarafına da eklemen ve dört basamak sonrasında yapacağın sadeleştirmelerle de yok etmen gerekiyordu.. Yaptım! Ananı sikeyim Boris! Çözdüm ulan orospu çocuğu!

İşte her yanıta ulaşışımda bu şekilde…

Read More

Yine bir piçlik yapıp sınavı tüm öğrencilerin okula dönüşlerinden bir gün sonrasına koymuşlardı.. Evet, “tek ders sınavına kalan” beş kişi yoktu toplasan.. O yüzden sınavı yapar yapmaz bir kaç saat içinde sonuçları açıklayıp “Sen kaldın, sen geçtin” diye bize bildireceklerdi.. Açıkçası o kadar korkuyordum ki; benden başka kimlerin kaldığını hiç merak etmedim.. “Sikeyim amk yeaaaa, biz kaldık bi tek baksana şu hale…” tadında muhabbetleri kaldıracak halde değildim..

O yüzden herkesten uzaklaşıp kendimden çıktım yola.. Bütün gün kahve önümde ders çalışıyordum.. Geceleriyse, gündüzden stokladığım kolalarla.. Günde 2-3 saat ya uyuyordum ya da es geçip 1-2 saatlik akşamüstü uykularıyla idare ediyordum.. Telefonumu tamamen kapattım.. Pan’a “Kardeşim telefonu sınava kadar kapatıcam, bizimkilerin arayıp nasıl gidiyor çalışmalar diye sormalarına tahammül edemiyorum..” dediğimde beni anlayışla karşıladı ve “En iyisini yaparsın.. Aynen ben de…

Read More

İlkokuldan beri beni ilgilendiren veya ilgilendirmeyen her türlü konuda “duygu ve düşüncelerimi” alan öğretmenlerim her “Eveetttt…Hadi bakalım, şu okuma parçası hakkındaki duygu ve düşünceleriniz neler?” diye sorduğunda elimi öyle bir kaldırırdım ki; görsen kolum kopacak… “Söyle Anıl” dendiğinde söylediklerimse; hiç bir öğretmenin duymak istedikleri olmadı, her defasında “Hmmmm ehhh evet bu da bir bakış açısı” derlerdi yorumlarıma.. ve “taa ki duymak istediklerini duyana kadar” öğrencilere “söz vermeye” devam ederlerdi.. “Hayat bir öğretmen, biz de öğrencileriyiz” falan diyorlar hani; bense “Siktirsinler gitsinler..” diyorum.. Öğretmen olan bizleriz bu hayatta; hayatı her defasında “hayata gösterdiğimiz kadarı”yla sorguluyoruz.. “Hadi bakalım söyle hayat; söyle yine neden ben?” diyerek..

Hayat’ın verdiği yanıtlar her zaman tatmin etmiyordu, “Ehhhh bu da bi bakış açısı” dedirtiyordu.. O yüzden ben de öğretmenlerim gibi “hayattan duymaz istediklerimi duyana dek” bu…

Read More

İlk öpüşmenin verdiği o tuhaf his; ve ardından ne söylenmesi gerektiği konusunda hiç bir fikri olmayan iki insan.. Efsane Anıl..

Boş boş uzaklara bakıyorduk.. Boşuna “hayat öpücüğü” denmiyor o hayata döndüren müdahaleye.. Bu öpüşme faslı da beni ayıltmıştı. “iyi mi oldu; kötü mü oldu?” diye içimi karartırken “Pşşt” diyerek göz kırptı “hayatım” bana.. “Hıı” dedim böyle huysuz anaokul çocukları gibi.. Efsane yeniden göz kırpınca kendime engel olamadan sırıtmaya başladım.. Elini omzuma atıp başımı omzuna yaslattı.. “Abi görecekler..” dedim.. “Eeee?” dedi sanki her Allah’ın günü etrafta yüzlerce erkek sarmaş dolaş geziyormuş ve bu dünyanın en normal olayıymış gibi.. “Ne eee’si abi ne deriz amk!” diyerek başımı kaldırmaya çalıştım.. Eliyle daha sağlam bastırıp “Sen uyur taklidi yaparsın; ben de sarhoş olduğunu söylerim” dedi..

Bir omuz bu kadar mı iyi hissettirir insana! El ele tutuşmuyorduk ama omzuna yaslanmak bile yüzümü güldürüyordu.. Körfezi hiç bu şekilde izlememiştim daha…

Read More

Kaşlarının ortasını alınca namusundan olacağını düşünür; ama elalemin anasını bacısını iştahla siker.. Vay be..
“Mini etek giymeseydi” falan diyorlar.. Ne yani? Çeşmeden su içerken de domalmayalım öyleyse ha? Hani erkektiniz? Hani adamdınız?
“Kızlı-erkekli” yaşamayı orospuluktan sayan ahlak anlayışları “Babalı-Oğullu” zavallı bir kıza saldırırken nerede? Bu mesele beni o meşhur N.Ç davasına geri götürdü.. Hani 13 yaşında bir kızımız vardı; 26 adet silkme “orospu çocuğu” tarafından mahvedilen.. ve hakim ne demişti; “Kızım bu adamları neden baştan çıkarıyorsun?” mu? Kalkmışız bas bas bağırarak “adalet” istiyoruz.. Adaletin temsilcisi de insan, maktul de, katil de.. İnsanı insana mecbur etmiş düzenimiz..

Şeriat geri dönsün diyorlar.. Be hey amın feryadı! Be hey aklı götüne kaçmış yarim… Şeriat geri gelse; sen sanıyor musun tecavüzcülerin siki kesilecek? Ulan kimsenin sikine dokunmazlar; senin amını dikerler, benim de götüme çimento dökerler.. Yani olan yine bize olur o “şeriat” düzeninde…

Bu…

Read More

Rüyalar alemine dalıp gerçeklerden arınmayı isterken; bazı gerçeklerimin de rüya olarak kalmasını dilerdim.. Efsane’ye yapacağım olası bir hamlenin sonucu kötüyse uykudan uyanmayı; devamı gelecekse de günler boyu uyumayı dilediğim gibi.. “Abi ikişer ikişer harcamayalım gelmişimize geçmişimize” dedim.. Bana döndüğünde yüzü yüzüme o kadar yakındı ki… “Nasıl yapalım o zaman?” diye sordu..

İnsan’ın insana ağzının sulandığını öğrendiğim an’daydık.. Ardarda iki kez yutkunmama rağmen hala yutkunasım vardı.. “Öpsem kızar mı acaba?” diye düşünmeyi bırakıp “Bir gelmişimize, bir geçmişimize; bir söylediklerimize ve bir de sustuklarımıza içelim abi” dedim gülümseyerek.. “Vay vay vay vay! İyi söyledin lan..” diyerek elini omzuma koydu.. Ellerim titriyordu.. Bir tek çıkardım paketimden ve dudaklarımın arasına koydum.. Efsane; kucağımda, madenimin üzerinde duran çakmağı alarak sigaramı yaktı.. Bu sigara hiç bitmese keşke. Erkek olmak;…

Read More