Eşcinsel olduğunuz için isyan ettiniz mi?

Olabilir farklılık .

herkesin içinde eminimki bu fırtına kopmuştur kısa dönem de olsa

Yaşadığım akran zorbalığı beni bu yönelime çektiği için isyan etsemde artık bunun benim bir parçam olduğunu zor olsa bile kabullendim...

Quote from Prince of Persia

Toplum baskısı veya aradığın insanı bulmanın zor olması nedeniyle zaman zaman hemcinsimden hoşlandığım için kendime kızdım.. kendimi bildim bileli içimde fırtınalar kopar ve kendimi hep bi kimlik çatışmasının içinde bulurum.. yani eşcinsel olduğumu kabul etmem oldukça zor oldu.. merak ettiğim şu.. sizin eşcinsel olduğunuzu kabul etmeniz zor oldu mu?

Kim isyan etmedi ki? 18 yaşında falan kabul ettim keşke daha önceden kabul etseymişim. Eşcinselliğimi kabul ettikten sonra hayatım daha da rahatladı ve daha mutlu oldum. Hatta eşcinsel olmayı seviyorum. Farklılık insanları yaratır.

Tabii ki ettim hatta hala daha ediyorum. Ben istemez miydim tamamen normal bir şekilde, kimseden saklamadan, hatta duyanın sevineceği bir haber bile olabilecek bir ilişkiyi, bir kızla ilişki kurmayı.

Hele Türkiye gibi bir ülkede kim eşcinsel olmak ister ki. Birine aşık olmaya korkuyorum. Çünkü o aşkın bir yere varmayacağını baştan biliyorum. Bu resmen bir lanet bence. Eşcinsellik bana sadece aşk acısı ve yalnızlık getirdi. Dolu tarafından bakarsak duygularımı daha kontrollü kullanabilmeyi, kendi başımın çaresine bakabilmeyi, yalnız kalabilmeyi ve kendimden güç bulmayı öğrendim.

Herkes gibi benim de ''neden ben!'', diye kendimi yiyip bitirdiğim dönemler oldu. Bu kadar baskı hissetmeyi kim ister ki?

Ya ben napim hiç birine arzu istek duyamıyorum ne hem cinsime ne karşı cinsime Mide bulandırıcı

Ettim, hala da ediyorum. Kendime karşı saçma bir homofobik bir tutumum var. Başkaları yapınca gayet normal ama kendime gelince iğrençlikmiş gibi hissediyorum Eğer bir yolu olsa heteroseksüel olmak isterdim.

Bende hiç isyan hissi olmadı, cok güzel bişey rahatsızda olmuyorm