Benim açılmam birkaç evreden oluşuyor. Liseden samimi arkadaşlara açılma, üniversite grubuna toplu açılma ve aileye açılma.
Açıldığım ilk kişi liseden çok yakın bir arkadaşım. Aslında bu bir açılma değildi tam olarak çünkü kendisi anlamıştı beni. Lise 2 yazıydı, bisikletle dışarıda dolaşıyorduk, sonra bizim eve geldik, ben bir şeyler yerken arkadaşım da odamda bilgisayarın başındaydı. Sonra tekrar dışarı çıktık ve bir süre daha bisiklete bindikten sonra "bilgisayarındaki kaslı erkek resimleri de ne" dedi. Ben de anlattım her şeyi. O da normal karşıladı.
Açıldığım ikinci kişi dayımın kızı. Kendisiyle aramızda 10 yaş fark bulunmakta. Bir gün onların evindeyken bana eşcinseller hakkında ne düşündüğümü sordu. Lise 2'nin yazıydı. Afallamıştım, hiiç diye kısa bir cevap vermiştim. Kendisi de bunu çok normal karşıladığından bahsetmişti. Tabi o zaman çocukluk yıllarım hemen açılamamıştım kendisine, 3 ay sonra kendisi bizdeyken söylemiştim bunu. Çok normal karşılamıştı tam da beklediğim gibi.
Üçüncü kişi ise üniversite 1. sınıfta açıldığım bir arkadaşım yine liseden. Bir gün onu çağırdım, sana söyleyecek önemli bir şeyim var dedim. Çok zorlandım söylerken. O da normal karşıladı, her zaman yanımda olacağını söyledi.
Üniversite 2. sınıfta birine aşıktım, ancak bu kişi bir hetero idi. Üniversitedeki arkadaş grubunun evinde toplanmış içiyorduk. Birden canım sıkıldı, arka odaya geçtim ve yeni download ettiğim çok acıklı bi şarkıyı çalarak gitarla eşlik etmeye başladım karanlıkta. Birden ağlamaya başladım. Tam o sırada da bir arkadaşım girdi odaya. Diğerleri de. 1 hafta boyunca derdimin ne olduğunu öğrenmeye çalıştılar ancak söyleyemiyordum. En sonunda "bu ne olursa olsun bize söyle, biz senin arkadaşınız, yoksa sen bizi arkadaşın olarak görmüyor musun" lafından sonra mecburen söylemek zorunda kaldım. 3 arkadaş aynı evde kalıyorlar, 3üne de msn'de sırasıyla söyledim. Şaşırdılar, hem de çok, çünkü daha önce hiç eşcinsel biriyle tanışmışlıkları yoktu. Hatta ilk başlarda şaka falan sandılar. Grubun diğer 2 elemanına da bi gece Taksim'de bi yerde otururken aile mevzularını konuşuyorduk. Ben birden bire "en çok üzüldüğüm konu annem, ben hiç. evlenmicem, çocuğum olmayacak, BEN EŞCİNSELİM" dedim bu ikisine. Onlar da normal karşıladılar 
Çok şanslıydım açılma konusunda. Şu anda üniversitedeki enn yakın kız arkadaşıma da pat diye söyleyiverdim bi gün. O da normal karşıladı. Liseden çok samimi arkadaşıma da geçen haftalarda açıldım, o biraz anormal karşıladı ama alıştı.
Bir de arkadaşıma göndereceğime yine hoşlandığım bir heteroya yolladığım "kız ablaa bu herif çok hoş" gibisinden bir mesajla ona da istemeden açılmış oldum ama hiç bahsi geçmedi aramızda
En önemli açılma deneyimim ise teyzeme açılmamda oldu. Kendisi zaten 2 senedir bana 4 kere falan "eğer böyle bir şey varsa çekinmeden söyleyebilirsin" demişti. Ne mânâ? Ancak cesaretsizliğimden ötürü açılamamıştım. Geçen yaz teyzemin oturduğu semtten bir sevgilim vardı, teyzemde kaldığım bir gece erkek arkadaşıma gidip onda kalacaktım. Bu arada da Pendik'te oturan kankamı da teyzeme yakın bi yerde oturuyo diye tanıtmıştım ki kolaylık olsun diye. O arkadaşıma gidicem dedim. Teyzem çok meraklıdır, pinpiriklidir. Dünyanın bin bir türlü hali vardır diyerek ev adresini ve ev telefonunu istedi. E çocuk Pendik'te oturuyo ama ben Erenköy'de oturuyo diye tanıttım teyzeme. Teyzem kız arkadaşıma da gidebileceğimi ima etti. Vermeyeceğim, vereceksin, vermeyeceğim, vereceksinler sonunda ben vermeden evden çıktım. Bu sırada da eniştem çıkıyordu dışarıya, arabayla bırakayım seni dedi. Aslında eniştemin arabayla benim bırakacağı yer tersti ama yalan uyduracak kılıfım kalmamıştı artık. Arabada eniştem "kim olursan ol, hangi hayatı seçmişsen seç bunu asla saklama bizden, sana sırtımızı dönmeyin, senin hakkında hiç kimse ters düşünmez, düşünen zaten gerizekalıdır" dedi. Ben bu sırada ellerim titreyerek teyzeme "arkadaşım değil, kız arkadaşım da değil, erkek arkadaşım, sevgilim, ona gidiyorum" dedim. Uzun bir süre bekledim cevabı. Gelmeyince aradım hemen, okumamıştı mesajı. Bir kaç dakika sonra beni çok sevdiğini her zaman da seveceğini hep yanımda olacağını aramızdaki hiçbir şeyin değişmeyeceğini belirten bir mesaj attı. Ancak 2 gün sonra benden psikoloğa gitmemi istedi ancak ben reddedince üstelemedi de.
Şu anda gerçekten de teyzemle aramızda hiçbir şey değişmedi, her şey aynı şekilde devam ediyor. İyi ki açılmışım teyzeme, bu sayede arkadaşlarımla çok rahat buluşabiliyorum.
Açılma konusunda arkadaşlara da tavsiyem açılacağınız kişilerin nabzını iyi yoklayarak açılınız. Her çevreden gelen kişiler eşcinselliğe maalesef sıcak bakmıyor, bakamıyor.
28/06/2006 - toufektsis
: ( 
