Biseksüel Sorunsalı

    Bu bir iç dökme yazısıdır okuyan herkese teşekkür ederim.

    Ben biseksüel olduğumu 16 yaşında öğrendim, şu ana kadar hep karşı cinsle ilişkim oldu ama içten içe erkeklere olan ilgimi kendimden saklayamıyordum ama çevremden hep sakladım çünkü benim gibi olan birine hiç rastlamadım ayrıca çevremde ki insanlar ve ailem bunu kesinlikle anlayamaz.

    3 yıl önce bir kızı çok sevdim, gerçekten benliğimden vazgeçebilecek kadar sevdim ve 1.5 yıllık toksik bir ilişkimiz oldu sonunda beni aldattı.

    uzun bir süre depresyona girdim sanki içimde bir şeyler ölmüştü ve benden bir şey daha kalmamıştı, aylar sonra en yakın erkek arkadaşıma aşık oldum her erkeği beğenmem açıkcası hani zevk meselesi herkesin kriteri farklıdır ben daha çok minyon sarışın ve erkeksi erkeklerden hoşlanırım daha doğrusu kadınlarda da hoşlandığım kriterler benzer.

    aylarca sürekli arkadaşımın hal ve hareketlerini inceledim açıkcası gay vibe'ı alıyordum ama muhafazakar bir ailede baskın yetişmişti bir nokta da benim gibi o yüzden kendime iyice yakın gördüm.

    bir gece aynı yatakta uyuduk ve gözümü ondan ayıramadım hatta hafif öptüm de ama tabi haberi yok daha sonra bir kıza aşık olduğunu öğrendim ve o an tüm dünyam kararmıştı.

    Çok şey denedim, telegramdan insanlarla konuşmayı, değişik flört uygulamalarını ama hiçbiri bana doğru gelmedi ve ya korktum o yüzden çok bulaşmadım.

    geçenler de de bir cafe de otururken birden bir garson geldi, zayıf hafif kıvırcık ve kumral saçlı ve aşırı baby face'ti bir anda içimde bir şeyler kıpraşmaya başladı.

    bir daha hissedemeyeceğimi sandığım o duyguların beni aynı noktada beklediğini fark ettim ben de çocuğun hal ve hareketlerini incelemeye başladım.

    bir işaret bekledim, 1 hafta boyunca her gün oraya gittim ve günde belki de 4 den fazla kahve içtim sırf ondan bir işaret beklemek için.

    defalarca tuvalete gittim belki arkamdan gelir diye bende öyle şekilsiz tipsiz değilimdir :D üniversite son sınıf 1.85 boyunda oldukça kendimi dış görünüş olarak beğenen ve bakan biriyim ama tipten fazla gay vibe'ı vermiyorum malum ülkemizde ki durumdan dolayı ki zaten ergenliğimin ortasına kadar heteroseksüel olduğumu zannediyordum o yüzden sıfat-ül eşgal tam heteroseksüel bir genç tipi.

    her neyse ben işaret verdikçe o vermedi ben de daha gitmedim belki yazının şu noktasına kadar mizahi bir tavır sergiledim ama bilin ki içim kan ağlıyor çünkü birinin beni sevmesini, bana uzun uzun sarılmasını, doya doya öpmesini, birlikte vakit geçirip tüm ülkeyi belki de dünyayı gezebilelim gözlerinin içine baktığımda güveni ve sevgiyi bulmak istiyorum. ama olmuyor bulamıyorum bu da beni kaygılandırıyor çünkü herkes kendini gizliyor gizlemeyen de çok göz önünde barındırıyor. ben kız arkadaşlarımla olan ilişkilerimi bile mahrimiyetimize özen göstererek yürütüyordum. dediğim gibi kaygılanıyorum çünkü sevebilen birini bulamıyorum bazen keşke saf heteroseksüel olsaydım diyorum bazen canıma kıymak istiyorum bazen ise çekip gitmek istiyorum. (asla canıma kıymam ne o kadar aptalım ne de o kadar ergen :) ) her geçen gün ızdırap gibi geliyor sanki aldığım her bir nefes boğazımı kesiyor, direk kalbim acıyor çünkü sonsuza dek yalnız kalacakmışım gibime geliyor.

    daha anlatılacak çok şey var ama şimdilik bu kadar yorumlarda detaylıca konuşuruz.

  • Support

    Approved the thread.

    evet bazen insan arayış içinde oluyor kendini buna adıyorsun fakat malesef umduğun gibi birini yada hiç kimseyi bulamıyorsun. belli bir zaman sonra aramayıda bırakıyorsun. hayat böyle ne kadar kovalarsan o kadar kaçıyor.

    Flört uygulamalarında anonim kalıp sadece beğendiğiniz ve güvenebileceğiniz bir profil çizen biriyle konuşmaya çalışırsanız daha çok şansınız olabilir. Çünkü eşcinsellik konusunda baskıcı bir toplumda yaşadığımız için eşcinsel olduğu halde belli etmekten kaçınan, kendine bile homofobik davranan birçok insan var. Muhtemelen sizi beğenseler de cinsel yöneliminizden emin olamayacakları için yaklaşmaktan kaçınabilir insanlar.

    Cinsiyet fark etmeksizin lgbti arkadaşlar edinmeye çalışabilirsiniz. Bu sayede en azından bir çevre oluşturursunuz ve bazı insanlara karşı güven kazanırsınız. Sonra onlar sayesinde biriyle tanışma fırsatınız olabilir. Direkt tanımadığınız biriyle flört etmekten çekinmeniz çok normal çünkü.

    Henüz bu kadar gençken sonsuza kadar yalnız kalacağınızı düşünmeyin ama yine de isteğiniz doğrultusunda adım atın bence.

    çok klişe olacak ama ilk adımı atmayı deneyebilirsiniz. Bazen ergen cesaretiyle hareket etmek iyi geliyor insana. Ne olacak ki bunu da yapayım demek.. Aşk kötü bir şey olamaz, eğer ''Bu hastalık.'' tarzı bir tepki verirse hayatınızda olmasına zaten gerek yok. Rahatlayıp bir şeyleri akışa bıraktığımızda hayat hiç ummadığımız yerlerden çok güzel insanlar çıkarıyor karşımıza :) Yeter ki yöneliminizden korkmayın ya da çekinmeyin (çok zor olduğunu biliyorum bu toplumda ama aşk kötü bir şey olamaz)

Participate now!

Don’t have an account yet? Register yourself now and be a part of our community!

Register Yourself Login