Kızım eşcinsel olduğunu söyledi...

Merhaba, durumu zamana bırakın.

Varsa diğer çocuklarınıza uyguladığınız kuralları aynı şekilde ona da uygulayın.

Farklı olduğunu, kendisini farklı gördüğünüzü düşünmesin.

Ben de 9 yaşında, ilkokul 3. sınıftayken eşcinsel olduğumun farkına varmıştım. Şu an 41 yaşındayım.

Merhaba, bence kızınız sizin gibi bir anneye sahip olduğu için çok şanslı, ben kendi açılma hikayemi hatırlıyorum da.... 14 yaşındaydım. Tam bir felaketti. Zaten ben söylememiştim, elimde telefonumla uyuyakaldığımda annem alıp içindeki her şeyi okumuştu, beni bir uyandırışı vardı ki gecenin 3 ünde, anlatılmaz yaşanır. Her şeyi mecbur anlatmak zorunda kalmıştım ama annem asla bana inanmadı, özentisin dedi, saçmalıyorsun dedi... Bana ağıza alınmayacak hakaretler etti, Ben ona ağlayarak yönelimim neyi değiştirir ki dedim, o bana kes sesini dedi... İnanın çok zor günler geçirdim. 1 ay benimle hiç konuşmadı, yüzüme bile bakmadı. Hatta bana bir sapıkmışım gibi davranıp kız kardeşime bile yaklaştırmadı. Sonrasında ben sanki ''düzelmişim'' gibi rol yaptım, şimdi de devam ettiriyorum, nereye kadar böyle gider hiçbir fikrim yok...Şimdi aramız gayet iyi ama kalp kırıklığı geçmiyor. Her neyse,

Kendime ve lgbti arkadaşlarıma bakıyorum da biz 12 yaşındayken çoktan birbirimize açılmış, neyin ne olduğunun farkındaydık. Eskiden insanların kendilerini anlaması, diğer lgbtilerin de saklanmış olmasının da etkisiyle, daha ileri yaşlarda oluyormuş. Ancak yukarıda bir arkadaşın da söylediği gibi artık internet sayesinde her şeye erişim var. Ben kendimde ilk bunları hissettiğimde, galiba 9 10 yaşlarındaydım, internetten araştırıp, başka lgbt lerin varlığını öğrenmiştim. Sonra zaman içinde her şey daha da netlik kazandı. Bu yüzden elbette kızınızın kendini fark etmiş olma ihtimali var. Bence şu anda yapılabilecek en iyi şey, onunla güzel güzel, asla kendini farklı, kötü hissettirmeden, suçlayıcı olmadan konuşup, her zaman yanında olacağınızı, bunun normal bir şey olduğunu söylemeniz. Bir de tabii ki bu yaşta bir çocuktan tamamen kendinden, kim olduğundan emin olması beklenemez. Bu yüzden kendi içinde çatışma yaşaması yerine, asla homofobik/transfobik olmayan bir psikoloğa götürülüp, onun eşliğinde kim olduğuna daha sağlıklı yaklaşması sağlanabilir. En azından ben, kendi başıma mücadele etmektense, rahat hissettiğim bir ortamda bunu keşfetmeyi tercih edebilirdim galiba. Ama bunaltmamak da önemli.

Demişsiniz ya nasıl koruyacağım endişesi sardı beni...Eğer siz annesi olarak yanında olup desteğinizi esirgemezseniz, kızınız çok güçlü bir kadın olarak büyür. Hiç bir endişeniz olmasın

Konu lgbti.org Facebook sayfasında da paylaşılmış, gelen yorumlardan bazıları.

Özlem İkiz: Olduğu gibi kabul edilsin. Ergenlik çağı başlamak üzere o yaşlarda. Yakında anlar kimden hoşlandığını.

Defne Carideo: Bırakın kız istediğini sevsin. O yaşlarda bir kız bir erkekten hoşlandığını söyleyince nasıl normal ise, bir kızın kızlara ilgi duyduğunu söylemesi de normal.

Nurullah Yalcin: Açıkcası son zamanlarda 12 yaş değil henüz 5-6 yaşındayken bunu eğilimin olabileceğine dair söylemler var hatta bu konuyla ilgili filmler var fakat ben gelişim psikolojisi eğitimi almış biri olarak bu konuda şaşkınım cünkü bu konudaki eğilimlerin netleşmesi ergenligin bitimiydi yıllardır noldu da psikoloji bilimi böyle u dönüşü yaptı anlamıyorum sonuç olarak 12 yaşında birinin kimlik karmaşası doğaldır fakat kesinlikle kızınız yol ayrımında değil

Erol Arslan: Beklemesi lazım, hele bir kaç yıl geçsin çocuk aynı şeyi düşünecek mi. Düşünürse manevi desteğini eksik etmesin yeterli.

Volkan Çolak: Tercih diye bir şey yok. Tercih olsaydı kimse böyle bir ülkede lgbt'li bir birey olmayı tercih etmezdi.

Ares Summer: Yani anaokulu çağındaki çocukların bile aşık oldum diye ebeveynlerine anlattıklarını duymuşsunuzdur, bu da aynı hesap. Eğer erkeklerden hoşlandığını bilmek için küçük olmuyorsa kızlardan hoşlandığını bilmek için de küçük değildir, ha belki yanılmıştır belki her ikisinden de hoşlanıyordur o zamanla anlaşılır.