hiç kimse için yönelimini fark etmek anlık olmuyor bunun farkındayım. uzun süre içimizde tutuyoruz, üzerinde hiç düşünmüyoruz ya da düşünmemek için çabalıyoruz ama hepimizin ilk aydınlanma diye adlandırabileceğimiz bir an oluyor. Böyle bir an yaşadınız mı? Aydınlanmanıza sebep olan kişi/olay neydi?
Uyanış anınız neydi?
-
Adana'da iş icabı ender gittiğim yerlerden biriydi, belediye otobüsündeydim,
yol kenarında kaldırımda duran bir bayanı görünce hayran kalmıştım.
-
Seninki nasıldı?
-
14 yaşındayken sınıfımdaki kızı düşünmeye başlamıştım.Lan ne oluyoruz dedim kendi kendime.aydınlanmam o andı işte:)
-
Hetero olmadığın anlaşılıyor
-
15 yaşında kız yurdunda kalmamla anlamam bir oldu . İlk kez aşık olabildigimi görünce gözlerim dolmuştu .
-
13 yaşımda en yakın kız arkadaşımdan hoşlandığımı anladım. Hep şöyle düşünürdüm 'o benim en yakın arkadaşım' ama sonradan anladım ki o kız benim için sadece arkadaş değildi.
-
Tam uyanış anı dediğim bir şey olmadı sanırım. Zaman zaman beğendiğim insanlar oldu sadece. Hepsine aşık olamadım. Çok da sorgulamadım ben neyim diye. Çünkü hayatımın hiçbir döneminde garipsediğim bir şey olmadı hemcinslerimden hoşlanabilmek.
-
Aslında hep vardı içimde, o yüzden aydınlanma değil ama ilk internette lgbti+ kavramını görüp araştırdığımda:
olmuştum, aradığım kimliğim bu gibi gelmişti. Ait hissetmiştim. -
Çok ufak yaşlarımdan beri (3-4) hemcinslerime ilgim vardı. Bu cinselliği keşfetmeden önce duygusal, daha sonrasında hem duygusal hem cinsel bir ilgiydi tabii ki. Sanırım liseye başladığımda yavaş yavaş araştırmalarımla beraber kendimi anlamaya başladım. Öncesinde "merak" olarak adlandırıyordum kendimce.
Participate now!
Don’t have an account yet? Register yourself now and be a part of our community!