bize küçüklükten öğretilmiş açıktan açığa da olmasa da içselleştirdiğimiz bir homofobi var. Kendi yönelimimiz bile olsa o derinlerdeki homofobi kabullenişimizi zorlaştırıyor. Öncelikle kadınlara duyduğunu düşündüğün çekimin ne olduğunu irdelemeni öneririm. Romantik çekim, cinsel çekim, duygusal (romantik ile karıştırılmamalı destek görmek, arkadaş olmak, merhamet görmek vb. duygular) ya da estetik çekim (gözüne güzel gelmesi) mi? Bu duygulara kendini hetero olmak için zorlaman sebebiyle de sahip oluyor olabilirsin. Kendini kabullenmek içselleştirdiğimiz homofobiyi yok etmek için uğraşmak cinsel yönelimini keşif yolunda en önemli adımlar. Tabii günün sonunda kendini homoseksüel ya da biseksüel olarak etiketlendirmek zorunda hissetme. Kalıba girmek zorunda değilsin en basitinden queer'sin. 
basakbasak adlı kullanıcının mesajları
-
-
hiç kimse için yönelimini fark etmek anlık olmuyor bunun farkındayım. uzun süre içimizde tutuyoruz, üzerinde hiç düşünmüyoruz ya da düşünmemek için çabalıyoruz ama hepimizin ilk aydınlanma diye adlandırabileceğimiz bir an oluyor. Böyle bir an yaşadınız mı? Aydınlanmanıza sebep olan kişi/olay neydi?
-
Yönelimini geç fark etmek onu daha az gerçek kılmaz öncelikle bunu aklından çıkarmalısın. Çevremizde doğru düzgün örnek olmadığı için hemcinsimize olan ilgimizi sadece arkadaşlığa yormamız gerektiği öğretildiği için geç fark etmek çok doğal. İnsanlar evlendikten sonra 50-60 yaşında bile fark ediyor. Anlattıklarından anladığım kadarıyla evet, biseksüelsin. Çünkü hem romantik hem cinsel anlamda erkekler kadar kadınlara da ilgi duyuyorsun. Bir cinsiyete diğerinden daha fazla ilgi duyman seni daha az biseksüel yapmaz. Biseksüellik %50 kadın %50 erkek sevmek değildir bu ağırlıklar kişiden kişiye değişebilir. Ayrıca kendini belli bir kalıp içerisine koymak zorunda da hissetme. Belki biseksüelsin belki de değil. Bu terimler kafanı çok kurcalamasın sadece karşıdaki insana karşı olan hislerinde net olmaya çalış yeter