Hibiskus adlı kullanıcının mesajları

    Yardımcı olmak isterdim ama ilginç bir şekilde Muhafazakar olmasına rağmen ailem çok da umurunda olmadı. Ben söylemeden ablam "Belki sen de eşcinselsindir" diye espiri yaptı bende onayladım sonra bana bakıp bu "hisler seçilmiyor çocukluktan geliyor o yüzden bir şey diyemem hayırlısı olsun" dedi. Dün de annem bir eşcinsel muhabbeti açtı "hetero ne demek" diye sordu TV de duymuş bende tüm cinsel deyimleri söyledim sonra muhabbet muhabbeti açtı derken annem de bana aynı şeyi dedi "Belki sende eşcinselsin" diye onu da onayladım sonra bi yan gülümseme atıp odasına gitti. Bunun sebebi 31 yaşında olmam ve ne evlilik nede sevgili yapmak ile ilgilenmemem sanırım yani onların bana espirisine eşcinsel diye takılmaları ki öyle. Neyse ne ben onlara nede onlar bana bulaşmıyor çünkü biliyoruz ki ailece hepimiz özgürlüğümüze düşkünüz, benciliz ve daralınca basıp gitme huyumuz var ve bunu ben doğduktan sonra 25 yılda çok zor şartlarda öğrendik artık birbirimizi kaybetmemek için kimse kimseye bulaşmıyor mutlu mesut yaşıyoruz. Sorun yaşayanlar için de tavsiye veremem. Tek tavsiyem kendim yapmaya yakın olduğum ama sonradan mantığımı kullanıp yapmamış olduğum şey kendinize zarar vermeyin inanın onların umurunda olmaz olan size olur. Eğer kendine zarar verecek raddeye geldiysen her şeyi yapacak konumdasın demektir al çantanı çık git başka şehire başka ülkeye inan bana senin o ortamdan ayrılman ruhunun bedeninden ayrılmasından iyidir. Her aman yeni bir başlangıç yapabilirsin ama ölürsen geri dönemezsin oyun biter. Yani en azından zamanında ben kendimi böyle yola getirmiştim :) çok şükür 6 yıldır kafam rahat bana bulaşan eden yok bulaşırlarsa da ağızlarının payını çat çut veriyorum saygıymış bana saygı duymayana götümle bile saygı duymam o kadar.

    Bence buna diğer seçeneği de eklenmeliydi. Ne gurur duyuyorum ne utanç. Ne gurur duyulacak bir şey ne de utanç. Normal bir şey işte Olduğun şey kadın olmak erkek olmak gibi. Yürümek konuşmak yemek yemek su içmek gibi. Bu gün de yemek yedim kendimle gurur duyuyorum ama çok su içtim utanç duyuyorum :D

    6-7 yaşlarında sanırım evcilik oynarken Kocam dire tasvir edilen şahsı öpmüştüm sonra çocuk günlerce sümük gibi bana yapışmıştı Köydeydik en son yüzüne tezek yapıştırıp kurtulmuştum :D

    biotech oldum hiç hasta olmadı hatta grip bile olmadım karnım bile ağrımadı :D şaka bir yana ufacık tefecik ii dolu turşucuk çıt kırıldım görünmeme rağmen kaya gibiyim maşallah tü tü tü nazar değmesin :D Hayır en kötü içimizden geçer bu aşılar ama hayat zaten içimizden geçiyor biraz da aşı geçsin napayım saldım gitti valla amaaaaaan dünya yansa umurumda değil mod time

    Bu konuyu daha önce cevapladım mı hatırlamıyorum ama konu başlığını görünce geçen hafta arkadaşım ile aramda geçen bir konuşma geldi aklıma. Falıma bakıyordu sonra birden "Kuzu oldu ki ileride bir kadın sana geldi ve çıkmak istediğini söyledi ne dersin" diye sordu bende "Tabiki bir deneyelim derim" dedim ve gülüştük sonra "Herkesin tercihlerine saygı duyarım" dedi bende dedim ve sonra başka konuya geçtik ama çok sıradan bir muhabbetti açılma gibi değildi ki açılmak pek benlik değil kimseye açılmam. Zaten açığım sadece doğru soruları sormayanlar doğru cevapları alamazlar :D Yaani Hetero bir insanın her girdiği ortamda "Ben heteroyum" demesi yada belli bir yaşa geldiğinde anne babasına, ailesine "Ben heteroyum" demesi gibi saçma geliyor bana

    Böyle Uzay boşluğunda kalmışım elimi uzattığımda 5 cm daha uzun olsam uzay aracına ulaşıp kurtulucam ama boşlukta ne kadar çırpınırsam çırpınayım o 5 cm mesafeyi aşamıyor gibiyim boşluktayım kurtuluş gözümün önünde ama ulaşamıyorum gibi yapmam gerekenler var ama yapamıyorum. Kısıtlanmış gibiyim ama kendimi kısıtlayan da benim öyle bok gibi psikolojik salak saçma bir durumdayım Mutsuz değilim sabah akşam kıs kıs gülüyorum yerlerde yuvarlanmak ve kedilerimi mıncırmak sureti ile sporumu yapıyorum :) işlerimi yapıyorum dizimi filmimi izliyorum ama içtiğim kahve bile eski tadı vermiyor çay demliyorum ama o beklediğim tat yok belki limonlu iyi olur farklı olur diyorum ama o da etki etmiyor. Kahvaltı yapasım gelmiyor sırf bayılmamak için ve sağlıklı olsun diye bir yumurta haşlıyorum ekmeği poşetten çıkarmaya üşenip sadece yumurtayı yutuyorum sonra sırf alışkanlık diye kahve yapıyorum bilgisayarın karşısına geçiyorum ve aylardır aynı şeyleri yapmanın verdiği sıradanlık ile öyle pc ekranına boş boş bakıyorum biraz da gece 2 gibi yatıp sabah 5-6 gibi kalkmanın verdiği durgunluk da olabilir sonra öğlen oluyor uyku bastırıyor ve uyuyamadığım için salonun ortasına yatıp gözlerimi kapatıyorum 5 dk dolmadan kediler üstümde oynamaya başlıyor doğal olarak karnıma yüzüme bastıkları için canım acıyor ve "hay ben böyle işin" deyip bende onlara dalıyorum ikisini üst üste koyup bir güzel mıncırıyorum sonra onlar köşesine gidiyor ben mutfağa. Buzdolabını açıyorum ve boş boş bakınıyorum muhtemelen karnım aç oluyor ama açlığı hissetmiyorum sadece bir şey eksikmiş gibi, bir şey lazımmış gibi ama o açlık mı bilmiyorum uzun uzun buzdolabına bakıp yine hiç bir şey almadan buz dolabını kapatıp bir fincan kahve daha alıyorum. Annem belki kahve ile yer diye bir kutu brovni, bir kutu kekstra, bir kutu bebe bisküvisi falan bir sürü abur cubur almış elimde kahve bir süre de onlara bakıp 3içlerinden birini alıp pc başına geri dönüyorum ve yine aynı şeyler akşam 5-6 oluyor artık ayağa kalktığımda başım dönmeye başlıyor diye mutfağa gidip en uğraşsız ne varsa onu tabağa koyup ısıtmaya bile uğraşmadan mideme indirip pc ye geri dönüyorum. Sanırım en kötü zaman dilimi akşam 8 ila 11 arası uyumak için çok erken uyanık kalmak içinse çok boş bir vakit. Bazen dc takılıyorum bazen oyun oynuyorum. O kadar uzun zamandır dışarı çıkmadım ki dışarı çıkmak aklıma bile gelmiyor artık sanki tüm hayatım bu ev bu oda ve bu sınırlardan ibaret gibi. Mutsuz değilim çünkü istesem istediğim yere istediğim vakit gidebilirim özgürüm kimseye hesap verme derdim yok korkusuzum dertsiz tasasızım kimsenin lafına sözüne takılmam böyle kendimi eve kapatmış gibi duruyorum ama hayır işte sıkıntı sıkıntının ne olduğunu bilmemem. Covid başladığından itibaren evde o kadar çok vakit geçirdim ki normalleşti. Eskiden fotoğraf makinemi alır günde 4 saat yürürdüm sadece yürür ve etrafı keşfederdim sürekli kamp yapardım şehir şehir dolaşırdım. sürekli yeni şeyler öğrenirdim gitar çalmaya çalışırdım kitap okurdum arkadaşlar ile partilerdim sadece anı yaşar ve o an ne yapmak istiyorsam yapardım. Şu an bildiğim boş bir insanım o kadar boşum ki hani The Haunting: Bly Malikanesi dizisindeki violaydı sanırım onun gibi sabah kalkıyorum yürüyorum dikiliyorum bekliyorum ve sonra yine dönüyorum gibi :D şu an bu salklığıma gülüyorum ama napim valla böyle bir ruh halindeyim işte yalnız bu ruh hali bende klavyenin tuşları aada basmasa bile çatır çatır yazma isteği doğurmuş. Tek soru bu bebeği büyütmeli mi büyütmemeli mi :D

    Karmaşık mutlu gibi coşkulu ama sanki içimde de bi huzursuzluk var gibi anlamadım şu an dinlediğim müziğin etkisi de olabilir :)

    Müzik Elle king - Baby outlaw

    Sınır dışı edileceksem sıkıntı yok, mümkünde Kanada'ya yada soğuk iklimi olan ülkelere doğru dışlasınlar beni :) şaka bir yana ortaya boş beleş laf atıyorlar tıplı sosyal medyanın yasaklanması gibi kimsenin böyle bir şey yapmaya bir tarafı yemez en azından bu kadar sıkı ve katı olamazlar isyan çıkar kan çıkar savaş çıkar ülkede iç ayaklanma başlar sıkıyorsa halka ters düşecek bir şeye imza atsınlar, insanlar çok bunaldı zaten + Korona, Enflasyon, İşsizlik, Evde tıkılı kalma, Kısıtlanma, Daha bir sürü olay üst üste geldi patlamaya yer arıyor zaten, ben bile kavga gürültü sevmem ona rağmen böyle saçma sebeplerle isyan çıksın evimde durmam Amerika'ya döner bu ülke. O yüzden böyle haberlere çok kulak asmıyorum asmak da istemiyorum.

    Hiç karantinaya girmedim ki çıkayım :) acaba kaç defa virüs bulaştı bana onu merak ediyorum. Maskelerin de koruyuculuğu çok az

    Valla ben bilmesss. Normalde evdeyken hasta olan biri değilim kışın bile hasta olmam ama grip olan birinin yanından geçeyim hapşırsın ertesi gün yataklardayım bulaşan hastalıklara karşı bünyem zayıf heralde ondan ne onlar bana ne ben onlara bulaşmıyım böyle iyi :D

    biz bu konuyu o yayan kişiyle konuştuk durumu anlattım ama o bunun iğrenç olduğunu falan soyledi ve kavga ettik surekli bize sapıklar falan diyordu yoldan geçerken

    Hee sapığım gel senin de sapığın olayım muccccukksss de :D valla hiç uğraşmaya kavgaya değmez böyle şeyler. Aslında kavga etmekten ziyade dalgaya vurunca daha çabuk halloluyo. Çünkü insanları bazıları kaostan beslenen varlıklar, sen rahatsız oldukça kızdıkça bunu hissedip fark edip daha çok üstüne geliyorlar ve sen umursadıkca seninle uğraşıyorlar. Sana tavsiyem her hangi bir savunma sporuna yazıl çünkü bide bunların şiddet saçan versiyoları var tam böyle ağızlarının ortasına vurulmalık işte onlar bi saçmalığa kalkarsa kendini savun diye :) onun dışında onlar sana laf attı mı sende aynı telden onlara laf at çok güzel oluyo.

    Ben böyle bir insan değildim sakin kimseye bulaşmayan kibar biriydim şu an offf bana biri laf sokacak lezbo diyecek sapık diyecek gider onu diyece harbi sapıklık yaparım ki sapık nasıl olunuyo görsün. Şiddeti katiyen sevmem bana şiddet gösterene bile şiddet göstermem kendime saygımdan dolayı ama fena poposu üstüne oturturum :D o yüzden savunma sporu iyidir çok zevklidir keza sana sataşana aynı düzeyde karşılık vermek de öyle ben zevk alıyom şahsen :)

    İttiret milleti yaa valla ben olsam kazara öptüğüm arkadaşıma gider direk mevzuya girer böyle bir durumdan dolayı ki durum yok ortada konuşur dobra dobra "bi sıkıntın mı kanki hayırdır yoksa hoşlandın mı" diye espiri yaparım :D yaa kazara öpmüşsün. Bende 4-5 yıl önce bayramlaşırken abimin annemin akrabaların önünde kazara yengemle bayramlaşırken dudak dudağa geldik ondan bi 10 yıl kadar önce kuzenimle sarılıp yanaktan öpüşecekken kazara dudak dudağa geldik bunu gibi çok olay oldu öpmediğim kuzenim arkadaşım akrabam kalmadı ona bakarsen çok öpüşken bir aileyiz :D şaka bi yana hepsinde olayın saçmalığına "hay aksi ilk öpücüğümü çaldın" "vooov hoştuu" falan diye espiri yapıp güldük geçtik :) yani gidip kızın dudağına yapışmamışsın sonuçta :) ayrıca o dedikoduyu yayan kıza da gidip iki çift laf etmek lazım da neyse. çok sevdiğin bir arkadaşınsa al karşına olayın saçmalığını dile getir, aşık olduğun biriyse al karşına sevgini dile getir kimseyi de kafaya takma bu hayatta başına gelebilecek en kötü şey ölümdür bence onun dışında hiç bir şeyden korkma hayat çok uzun bir yol gibi görüyoruz ama aslında yürüdükçe ne kadar kısa olduğunu anlıyor insan imkanın varken içinden geleni yap içinden geleni söyle kimseden de korkma hiç kimse senden daha iyi değil.

    Kendi açıma iyiyim korona başladığından beri evdeyim tüm gün pc başında geçiyor desem yeri online yazılım dersi, gitar dersi onlar bitince de bol bol oyun oynuyorum öyle geçip gidiyor zaman lgbt saldırılarından haberim olmadı geçtiğimiz günlerde (korona var acaba onur yürüyüşü olacak mı) diye bir bakmıştım ama sadece google yazıp sonra sayfayı kapattım. Kafamın bir köşesi "Korona var yürüyüş olsa bile gitmek saçma ki yürüyüş de olmasın zaten bu sene böyle bir durumda" dediği için çok da üzerine gitmedim. Bir de geçen seneye nazaran buralar çok sessiz onu farkettim.

    Uyuyamıyorum ama uyumam gerek ama uyumak istemiyorum ama uyumam gerek yada gerek değil mi. Bilemedim hava çok sıcak nem var sıkıntı var ama yine de uyumak istemiyorum :D

    Bu arada ıslık çalmak enstrüman dan sayılırsa bütün şarkıları ıslık ile çalıyorum dinlemem yeterli ☺️ küçükken kill Bill filmindeki ıslık sesi hoşuma gidip onunla başlamıştım sonra bi baktım evde muhabbet kuşu nun ıslık versiyonu gibi dolanıyorum 😅