İnsanlar ve Ailem

  • Kendimi kabul etmek istiyorum. Kendime "Sen böyle iyisin. Mükemmelsin. İnsanlar seni olduğun gibi sevmeli seviyor da" demek istiyorum. Ama olmuyor olmayacak galiba. Nasıl bir ülke de olduğumu hep unutuyorum. Ailem benden utanıyor. Birinden hoşlanmama bile fırsat verilmiyor. Korkuyorum. Ya kendimde kaybolursam. Ya karanlık çok yakınsa. Ben bir homoseksüelim. Ama komik olan şu ki çevremde hep homofobik arkadaşlarım var. Arkadaşlar mı dedim? 1 yada 2. Onlarda hiç halimi hatrımı sormaz ya. İnsanlar evlenmemi bir kız arkadaşım olursa geçeceğini söylüyor. Ama geçmeyeceğini biliyorum. Bu bir hastalık ya da tercih değil. Yönelim. Biliyorum. Ama nefes alamıyorum. 70 milyon el boğazımı sıkmak için ağzımı kolluyor. Yalnızlıktan kurtulmak istiyorum ama arayışlara girince de karşıma hayatımda görmediğim kadar sapkın insanı bir uygulamada toplanmış buluyorum. Duygu diye bir şey yok! Arkadaşlık mı? "Şöyle yaparsak gerisi gelir" sözleri... Ben insan değil miyim anne baba TÜM DÜNYA? Biz insan değil miyiz? Belki cehenneme gideceğim ama cehennemi biz burada da görüyoruz. Çok teşekkür ederim. Hayatımı (!) kurtarıyorsunuz. Silah göstererek, döverek, tehdit ederek, hoşlandığım kişileri ölümle tehdit ederek, "Kan gölüne çeviririz orayı Kemaleddin Vazgeç" diyerek, "Ara onu mahkemeye vereceğim seni, de ona" diyerek, daha çocuk yaşta beni ailemin önünde rezil edip kıyafetlerimi yırtarak, bana en iğrenç en sapkın tecavüzcüden beter bir insan muamelesi yaparak beni kurtarıyorsunuz. Evet bende sizi seviyorum sağolun...

  • Benim de 1-2 homofobik arkadaşım var.Hiç sevgilim olmadığı için kızlara yöneldiğimi söyleyen bile var ve o diyen kişi benim yakın arkadaşım.Anneme biseksüel olduğumu söylediğinde desteklemiyordu,hala desteklediğini düşünmüyorum ama en azından alıştı diyebilirim.O yüzden seni çok net anlıyorum.Ve geçen sene anket dağıtan bir yabancı (25 yaşlarında falan) biriyle konuşurken konu açıldı ve yönelimimi söyleyince bana çok sapık şeyler söyledi.Neden yabancı biriyle konuşup,söylüyorsam :(

  • LGBTİ

    Konunun başlığını değiştirdi. Eski Başlık: “Kendini Kabullenme ve Karşı Karşıya Olduğum Tehlike:İnsanlar ve Ailem.” Yeni Başlık: “İnsanlar ve Ailem.”
  • Benim de 1-2 homofobik arkadaşım var.Hiç sevgilim olmadığı için kızlara yöneldiğimi söyleyen bile var ve o diyen kişi benim yakın arkadaşım.Anneme biseksüel olduğumu söylediğinde desteklemiyordu,hala desteklediğini düşünmüyorum ama en azından alıştı diyebilirim.O yüzden seni çok net anlıyorum.Ve geçen sene anket dağıtan bir yabancı (25 yaşlarında falan) biriyle konuşurken konu açıldı ve yönelimimi söyleyince bana çok sapık şeyler söyledi.Neden yabancı biriyle konuşup,söylüyorsam :(

    Bende aynı. Yabancılara bile açılasım geliyor yalnızlıktan. İnsanlar bizi anlamıyor belki ama bu beni çok üzmüyor. Beni asıl üzen bizim gibi olanların bile birbirini anlamaması 😔

  • Açılma konusu çok değerli ve değer katan bir kavram.


    Kimlere açılır insan?


    Milletine... Millet anayasada yerini bulur. Ama anayasada bize açık bir yer daha bulamadılar. Devlet içinden bizimle alakalı güzel ifadeler paylaşanlar var ama henüz bağlayıcılığı yok.


    Akrabalar... Akrabalara açılmak özellikle aynı kuşaktan yakınlara oldukça sık denen bir yöntem. Artısı keyifli bir gençlik. Ama kimse kimsenin arkasını toplamaz. Hele heteroseksüel dünyanın yaşam ilkeleri ile yüzleşmek tüm o baştaki kazancı acıya çevirebiliyor.


    İnternet camiası... Düşünün ki lgbtqai diye uzayıp giden bir alfabe var ve teorik olarak siz de harflerden birisiniz. Ama ya tanıştıklarınız örtüşmüyor yada sizi dejenere ediyor. Sürekli istekli ama denk olmayan birileri insanı sadece büyük ve sonuçsuz bir anafora çeker.


    Psikiyatr... İlaçlı destek veren sağlık uzmanları profesyonel yardım için en doğrusu gibi görünüyorlar. Ama eşcinselliği silinmesi gereken bir kimlik olarak gören bir Homofobik in elinde sadece hayatı tüketmek demek. Tıp etiğini çiğneyerek beyin sıvısı özelliğine temas eden tehlikeli ilaçlarla hayata yeni sıkıntı ilave ederken üstüne cüzdan boşaltıyorlar...


    Psikologlar... Uzun konuşmalar ve içselleştirmelerle aidiyetini ve kendini anlamayı çok güzel ifade ediyorlar. Ama biz zaten kendimizi biliyoruz. Kimliğimizden şüphemiz yok ki... Şüphesi olan bize bakan bizi izleyen toplum... Toplumun reddedişinden kaynaklanan sıkıntıyı kendi içinde biz çözmeye çalışıyoruz... Yine de psikologlar en makul önerileri ile hayatı kolaylaştırıyorlar...


    Yakın arkadaşlar... Genelde iki türlü gelişiyor.. Ya ömürlük bir arkadaş ama bu sefer topumsallaşamadığımız için mahzun bir sırdaşlık oluyor. Yada bu duyguyu bulana kadar sıradan her uygun olana açılmak. Ama bu da riski artırıyor. İncitecek çevrelere kişilere yakın ediyor.


    Eşcinsel çevre... Özel seçilmiş ve el sıkışırken senin üzerine plan yapamayacak ve seni dinleyecek bir çevre çok kıymetli ve nadir. Takıldığı yerleri aşmada ve benzer sorunlarla başetmede belki en yararlı çevre bu görünüyor. Böyle bir çevre için ortak payda gerekir. Konuşmanın başka yere çekilmediği kısa ama doğru cümlelerle ifade edilen sohbetlerin yapıldığı çevrede sanırım tüm lgbtaqi.... rahat eder.


    Dilerim bunları paylaşmak böylesi bir sonuç için ilk adımlar olur....

Şimdi katılın!

Henüz bir hesabınız yok mu? Şimdi kayıt olup topluluğumuzun bir parçası olun!