Trans Kadın Cinsiyet Geçiş Süreci Hakkında Sorularım Var

Merhaba, bir süredir ben de erkeklikten kadınlığa geçiş için tedavi görüyorum. Bu konuda benim de çok yardım isteğim oldu ne yazık ki çok fazla bu konuda yardımcı olan olmadı. Bir arkadaşla tanıştım bu siteden çok yardımcı oldu bana. en azından neler yapmam neler yapmamam gerekir diye.. Çünkü kendi başıma birşeyler yapmaya çalıştım zarar gördüm bu nedenle dikkatli olmak lazım.Bulundugun ilde üniversite hastanesinden psikiyatri bölümüne randevu al psikiyatri incelemelerden sonra sizi yönlendirecektir.Çünku çok gencsiniz ve belki bu konu da tam emin olamayabilirsiniz. Bazen ağır baskılar nedeniyle bu şekilde düşünebilir insan.Ya kadın ya da sadece kadınlardan hoşlanan erkek normları çevrenizde ağır şekilde hissediliyorsa siz de gay olarak değil kadın olarak kurtulacağınızı düşünebilirsiniz. Çünkü yaşadığınız yerde ya kadın ya erkek olacaksiniz alternatif yok. O nedenle adım adım ilerleyin. Önce psikiyatri daha sonra tedavi sureci

psikiyatri geçiş süreci için ilk adım, çünkü doktor kontrolünde ilaç vs. ile tedaviniz başlıyor ve düzenli olarak kullandığınız ilaçlardan dolayı kan böbrek karaciğer testleri yapılıyor sizi bu nedenle endokrinoloji bölümüne sevk ediyor. Bu ilaçların bazıları pahalı maliyetli.. Psikiyatri sizi heyete sokuyor ve düzenli olarak takipte olup ilaçlarınızı ssk li şekilde daha ucuza alıyorsunuz. Ben yaşım çok geç olduğu düşündüğüm için psikolojik destek almadım hata ettim ve tedavi sürecim başarılı değil o nedenle geriye dönüp önce psikiyatri bölümüyle bu işe başladım.Çunku hormon ilaçları bilinçsiz kullanıldığında çok tehlikeli ve geri dönüşü yok. Siz gencsiniz ve inan ki bu bile büyük şans çünkü zamanınız var. Psikiyatri sürecini yaşamanız çok zaman kaybı olmaz çünkü 23 yaşındasın.Ama şartların nasıl bilemiyorum. Doktora gidebilme özgürlüğünüz var mı bunları bilmiyorum. Eğer gidebilirsen başla hemen çok güzel bir yaştasın.Belki kadın olmak istemeyeceksin çünkü baskılar kafanızı karıştırmış olabilir. Sırlama soyle önce psikiyatri sonra o sizi yönlendirecek emin olun.Kendini üzme inşallah şans mutluluk senden yana olur.Ama ben dinlemedim bana söylenenleri hata ettim büyük sorunlar yaşıyorum sen yapma önce psikiyatri korkma cekinme

Benim ailemde doğulu ve baskın 7 abim var ve çok büyük zorluklar yaşadım ,çok şiddet gördüm ailemden çok dayak yedim burnum kırıldı gözlerim dayaktan şişti.Sadece aileden dayak yemedim benim gençliğim daha eski ve o dönemde polis şiddetine maruz kaldım.Kulağim yirtilarak kupelerimi ç kiıkardılar saatlerce taciz ve dayağa maruz kaldım karakollarda. Sokakta şiddet gördüm tekmelendim,okulda şiddet gördüm beden hocamın ağır kufurlerine ve şiddetine maruz kaldım ve okuldan ayrıldım. İnan yediğim dayak burdan Erzurum'a yol olur ve bı gözümde bu nedenle yüzde altmış görme kaybım var. Ama yılmadım okudum iş sahibi oldum madii özgürlük demek bir çok şeyin kurtuluşu ve hep çalıştım ve bana dayak atan ailem benden gecindi bir çok sorunlarını hallettim.Onun için ezik durma okuyorsan dört elle saril çalışıyorsan ileriye odaklan korkma yılma ,evet kötü dönem ama 80 li yıllarda doğmuş olanlar bilir o dönem daha faica idi. Her yerde polis karkakolu ve üst katları ülkü ocaklariydi.Bir çanta takmak bile büyük sorundu.O nedenle şimdi biraz daha rahat.Bunlar geçecek emin ol.Elinde ne iş varsa şuan en iyisini yap. Tedavine başla ve korkma

Ülkemiz ne yazık ki kötü ama mücadeleye devam yapcak bişey yok.Simdi bile hafta da üç dört kez sözlü gözlerle ya da bazen ileri gidip elle tacize uğruyorum.Belki bundan bir hafta önce durakta servis beklerken bir kişinin tacizine uğradım beni resmen çekiştirip götürmeye çalıştı kimse oralı bile olmadı. Duyarsiz bir toplum ne yazık ki her bakımdan. Bu bir çok kişinin özellikle binlerce kadının başına geliyor her yerde böyle.Ama resmen alıştık.İs yerinde bile bir müşterinin rezilliğine maruz kalabiliyorsun. Dert ararsan çok yeterki ara her türlü zorluğu bulursun. Ama bunlar geçecek eminim. En az seviyeye muhakkak düşücek

Quote from Barbunya_Ask

Benim ailemde doğulu ve baskın 7 abim var ve çok büyük zorluklar yaşadım ,çok şiddet gördüm ailemden çok dayak yedim burnum kırıldı gözlerim dayaktan şişti.Sadece aileden dayak yemedim benim gençliğim daha eski ve o dönemde polis şiddetine maruz kaldım.Kulağim yirtilarak kupelerimi ç kiıkardılar saatlerce taciz ve dayağa maruz kaldım karakollarda. Sokakta şiddet gördüm tekmelendim,okulda şiddet gördüm beden hocamın ağır kufurlerine ve şiddetine maruz kaldım ve okuldan ayrıldım. İnan yediğim dayak burdan Erzurum'a yol olur ve bı gözümde bu nedenle yüzde altmış görme kaybım var. Ama yılmadım okudum iş sahibi oldum madii özgürlük demek bir çok şeyin kurtuluşu ve hep çalıştım ve bana dayak atan ailem benden gecindi bir çok sorunlarını hallettim.Onun için ezik durma okuyorsan dört elle saril çalışıyorsan ileriye odaklan korkma yılma ,evet kötü dönem ama 80 li yıllarda doğmuş olanlar bilir o dönem daha faica idi. Her yerde polis karkakolu ve üst katları ülkü ocaklariydi.Bir çanta takmak bile büyük sorundu.O nedenle şimdi biraz daha rahat.Bunlar geçecek emin ol.Elinde ne iş varsa şuan en iyisini yap. Tedavine başla ve korkma

Helal olsun hayata karşı duruşun ve azimine. 80 jenerasyonu bir birey olarak ne yazık ki uzunca yılar kendimi red ettim kimliğimi ve yönelimimi. Ülkücü değilim ama Türkçüyüm ikisini ayıran din, yobazlık vb şeyler ama yine de etkisi oluyor bu yapıda bu çevrede olmanın. Gerçi o çevreden önce de farkında değildim ne olduğumun. Çok garip durumlar. İnsan kendini çözdüğü, bildiği ve herşeye rağmen herkese karşı durduğunda daha güçlü hissediyor

Öyle ama inan ki ülkücülük olarak hakaret değilde sen bilirsin muhakkak o polis ülkü ocak ilişkisini ve lgbt olanların yaşadığı zorlukları.Ama işte ben gizleyemedim dayak yer gene tül çorap giyerdim ya da makyaj yapardım😂 arsizim galiba