Sanırım yardıma ihtiyacım var

Merhaba arkadaşlar, ben bu uzun soruyu sormadan en başa gidip size hayat akışımı anlatayım, ben bir erkeğim her hangi lgbt üyesi değilim olduğumu düşünmüyorum ama hayatım bu yönde şekil aldı, henüz çok küçük yaşlarımda kendimi kız gibi hissettiğimi hatırlıyorum zamanla feminen tavırlar sergilemem ve keza kız elbiselerine bile olan büyük ilgim beni küçük yaşlarda henüz cinsi kimliğimi kazanmadığım için çok zorladı. Bu hal ve tavırlarım yüzünden 10/15 yaş aralığımda defalarca tacize maruz kaldım hiç kimseye boyun eğmemek ile birlikte kimsenin istediğini elde etmesine izinde vermedim ama taki o yaşlarımda şu düşünce kafamı kurcalamaya başladı ben erkeğim onlarda erkek benden nasıl böyle bir fayda isteyebilecek kadar aşağılık olurlar, ve bu düşünce zamanla hem cinsimden aşırı nefret etmeme yol açtı ve hayatım boyunca asla kızlardan vaz geçemedim, kızlara aşık oldum, kızlarla birlikte oldum hiç bir erkeğe ilgi duymadım ama içimde bir bayan olmak kızlar gibi giyinmek ve görünmek arzusu 20 li yaşlarımda beni kemirdi, elimden geldiğince bastırdım duygularımı, bütün hayatım boyunca 2 tane erkek arkadaşım oldu ve hala yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez diyebilirim asla onlara bundan bahsetmedim, 5 senedir evliyim eşime aşık ve hayranım, ama eşimden önceki kız arkadaşıma bu halimden bahsetmiştim anlayışla karşılayıp ilişkiye gireceğimiz anlarda kendi elbiselerini giymemi ve tadını çıkarmama izin veriyordu birazda olsa nefsim bastırılıyordu, ama şimdiki eşime asla bu durumumdan bahsetmedim, arada sırada şaka ile karışık senden şüphe etmiyor değilim dediği oldu sebepleride ben hayatım boyunca kıldan sakaldan bıyıktan nefret ettim asla vücudumda uzamasına izin vermedim ama bu içimdeki arzunun eseri değil aksine ergenliğimde kapıldığım bir tiksinme sonucu, ben cinsel ilişki partner tercihimi asla değiştirmedim asla trans olmak gibi Bi düşüncem olmadı zaten ilişki sırasında iki tarafta aynı hazzı yaşıyor yani bunun fantezi yada cinsel ilişki ile bir alakası yok tamamen cinsel kimliğimi bulamıyorum, ne eşime dostuma nede aileme bahsedebiliyorum, ayrıca lütfen öyle bunları yazdığım için beni kırık dökük sanmayım çok kavga ettim çok kafa göz dağıttım ve çok bıçak yedim malesef, ama artık bunları aştım zaten çok a sebebi hep alay konusu olmak oldu, size kısaca erkeklerden nefretimi şöyle izah etmek isterim bir kızım var ve evladım olacağını öğrendiğim zaman ya erkek olursa ne yaparım diye gecelerce uyuyamayıp karaları bağladığım oldu ve korkudan asla 2. çocuğu istemedim, muhtemelen istemeyicemde, ama lanetki son bir senedir artık kendimle barışıklığım dahi yok oldu artık kendimden bile nefret ediyorum erkek olduğum için eşimden asla vaz geçemem ona çok aşık hayranım ama hayattan soğumaya giden bir duruma düştüm, belki dedim bir kaç arkadaş nazik görüşlerini sunar, kimliğimi her geçen gün kaybediyorum

Aslında cinsel uyarılmadan kasıt tahmin ettiğim gibi ise (anal), hayır kesinlikle değil çok daha genç zamanlarımda acaba bunu benim ihtiyacım beni bne yapan diye düşündüğümde tecrube ile sabit bir şekilde hayır dedim çünki erkek ilgi alanıma hiç bir zaman girmedi, yani bunun fantazi yada sex ile alakası yok, misal yolda mini eteğini giyinmiş temizlenmiş güzel çıtır kız gördüğümde onu resmen kıskanıyorum keşke böyle yaratılmış olsaydım diyip hayran hayran bakıyorum malesef,ve yüksek mevkide arzular halde buluyorum kendimi ama tabi çevre beni sapık belliyor o ayrı, ama artık bu düşüncelerim hiç aklımdan çıkmıyor malum olarak konuda bahsettiğim sebeple hem cinsimden nefret edip uzak duruşumda kendimin erkek olarak yaratılmış olmamın nefretinide tetikliyor

Birde erkek evladımın olma korkusu ya benim gibi olursa kesinlik değil öyle bir durum dahi olsa ben sonuna kadar yanında olurum yaşadığım müddetce sarar sarmalarım, hatta şu an bir kızım var büyüdüğü zaman ben erkek olmak istiyorum dediğinde ona hayır diyemem asla onu yarı yolda bırakamam, yada belkide büyüdüğünde damat değil gelin getirecek onun tercihi hatta belkide bundan mutlu bile olurum, benim korkum ya nefret ettiğim cinsim evledım oldu diye onu sevemez babalığımı yapamazsam uzak kalırsam, bilmem anlatabildimmi

Bu düşüncelerle 15 ay askerlik yapmak nasıl birşey dir dersin, hatırlamak bile istemiyorum, teskeremi alıp geldikten sonra çok yoğun sinir krizleri geçirdim duvar yumruklayarak elimi kırdım ağaç tekmeleyerek ayağımı kırdım, p sikolog psikolog gezdim tüm açıklığı ile anlattım durumumu ama verilen cevap ne oldu tahmin edebilirmisin, senin cinsel sorunun yok ruhunu biz düzeltmeyiz, sakinleştirici kullandım hobiler edindim, sonunda bastırılmış bir kişilik, kafese kapatılmış bir benlik, bazen bir psikolog değilde ortak görüş daha önemlidir

Bunları anlatmamın sebebi yaşamış kimselerin üstesinden nasıl geldiği hakkında yardım almaktan ibaret, psikolog mu ben onun için sadece müşteriyim, en yüce ilim tecrübe, en değerli bilim ortak paydadır, birisi evet ben gay im yada transeksüelim diyip olması gerektiği gibi yani ruhuna eş yaşayabilir, ama ben hiç birine uymuyorum buda artık sıkıcı olmaya başladı, evet eminim genç yaşta seçimimi yapsaydım muhtemelen cinsiyet değişikliğine kadar yolum vardı, ama aksine testosteron, steroid kullandım senelerce spor yaptım sanki duygumu bastırmak için dahada erkek olmaya çalıştım sonuç ne 25 yaşımda 80 kg kas yumağı 30 yaşımda 85 kg göbekli damat 😁, ama şu an iyiyim 70 kg da az egzersiz ile form korumaya devam hatta hala eşim ne o göğüsmü yarıştırıyoruz diyor, ama yinede işte aradığım ne daha erkeksi görünüm ne psikolog yardımı ne bu yaştan sonra kadın olmak nede hemcinsim ile barışmak, sadece sakinlik kazandıracak dostane tavsiyeler, benliğimi kimliğimi kazanmama yardımcı olabilecek görüşler arıyorum, yoksa bu güne kadar böyle yaşadım zaten dahada yaşarım tahmin ediyorum