ATLAS adlı kullanıcının mesajları

Kitap okuyun...

https://atlasekitap.blogspot.com/

Canınız sıkılıyorsa, bir göz atın, belki iyi gelir;

Kitap okuyun...

Mutsuzluklarla falan zaman harcamayın, hayat çok kısa; her anından yararlanmak gerek. Hiç fark etmesek de, hayatlarımız her an eksilip duruyor! Belki de yarın yok bile, hayatı yaşamak için acele edin..

Arkamıza bakmaktan önümüzü göremeyiz ve bu yüzdendir hep hayatımızdaki tökezlemelerimiz....

Eğer dışarı çıkmazsanız asla bir şey olmaz ve hayatınız da hiçbir zaman başlamaz.

Küfür iyi bir şeydir, ne yana doğru ederseniz edin, boşa gitmez.

Benim düşüncelerimin, toplumun düşüncelerinden farklı olması, düşüncelerimin yanlış olduğunu göstermez, toplum doğru değil...

"Son"lar insana hep zor gelir, ama asıl kolay olmayan "başlangıç"lardır...

Geçmişi geçmişte bırakın, unutmasını öğrenin...

Öyle bir an olur ki; bir ileti düşer sayfanıza, hayatınız baştan sona değişir... Fırsatları değerlendirin...

Yitip giden anlamların

Hiç de gerekli olmadığını

Anlayabilirdik,

Bir dakikalığına her şeye

Mola verebilseydik eğer…

Canınız sıkılıyorsa, bir göz atın, belki iyi gelir;

Kitap okuyun...

https://atlasekitap.blogspot.com/

Acaba insan unutulduğu için mi unutuyor, yoksa unuttuğu için mi unutuluyor?

Sürekli nasıl yaşanacağı öğretildi bize ve biz hep bir geri zekalı gibi uyguladık.

Ne kadar gereksiz insanlara ne kadar çok zamanlar harcamışız....

İnsanları hayatınızdan çıkarmak hiç de o kadar zor bir şey değildir, vurun tekmeyi gitsin, ne düşünüyorsunuz, hiç kimse vazgeçilmeyecek kadar değerli değildir...

Herkes farklı şekilde tükeniyor hayatta, kimi doğru insanı ararken, kimi yanlış insana katlanırken, Ve herkes bir şeylerin bedelini ödüyor, bazen seçimlerinin, bazen de seçemediklerinin…

Kimisi arar bulamaz,

Kimisi bulur yiyemez…

Kimisi vazgeçmiştir aramaktan,

Kimisi bulduğunun farkında değildir…

Kiminin hali yoktur baştan başlamaya,

Kiminin vakti kalmamıştır…

Kimileri mutlu sona inanmayı seçer,

Kimileri çekip gitmek ister…

Herkesin vardır bir kıyameti…

Sizinle aynı düşü kuran insanlara denk gelmedikçe mutlu olmanız mümkün değil.

“Yaşanmışlıkların acısı mı? Yaşanmamışlıkların sızısı mı? Hangisi daha derin hissedilir?” Yaşlandığımızda nasıl cevaplarız bu soruyu?