Aileme Açılmak Zorunda Değilim

Ben 24 yaşındayım çocukluğumdan beri kadınlara karşı hep bir ilgim vardı, kaç yaşındayım daha bilmeden önce komşumun kızıyla ilgili hayaller kuruyordum. Öğretmenlerim için hayaller kuruyordum. Anladım ki ben kadın ağırlıklı bir biseksüelmişim. Ailem bilmiyor açık açık. Ama onları senelerdir o kadar çok yonttum ki bu konuda sadece direkt açılmam kaldı onlara karşı, kimse şaşırmayacak çünkü alıştırdım. Ben buna daha çok onları aşıladım diyorum. Açılacak mıyım hayır çünkü kimse gelip bana ben heteroseksüelim demedi, bende onlara homoseksüelim diye açıklama yapmak zorunda değilim. Dolabımda bir Lgbt bayrağı var, Onur Yürüyüşlerine katılıyorum. Sorduklarında destek için diyorum ama biliyorlar eşcinselim. Onları bu hale getirene kadar canım çıktı elbette ama sonunda istediğim kıvama geldiler. Ailem tamamen homofobik, erkek kardeşim homofobik ama ne yaparlarsa yapsınlar onların kanındanım, isteyerek böyle doğmadım. Öldürecekler mi öldürsünler, evden mi kovacaklar kovsunlar bir kere geldim dünyaya kendi benliğimi yok sayamam.

Quote from NslhnGermanotta

Ben 24 yaşındayım çocukluğumdan beri kadınlara karşı hep bir ilgim vardı, kaç yaşındayım daha bilmeden önce komşumun kızıyla ilgili hayaller kuruyordum. Öğretmenlerim için hayaller kuruyordum. Anladım ki ben kadın ağırlıklı bir biseksüelmişim. Ailem bilmiyor açık açık. Ama onları senelerdir o kadar çok yonttum ki bu konuda sadece direkt açılmam kaldı onlara karşı, kimse şaşırmayacak çünkü alıştırdım. Ben buna daha çok onları aşıladım diyorum. Açılacak mıyım hayır çünkü kimse gelip bana ben heteroseksüelim demedi, bende onlara homoseksüelim diye açıklama yapmak zorunda değilim. Dolabımda bir Lgbt bayrağı var, Onur Yürüyüşlerine katılıyorum. Sorduklarında destek için diyorum ama biliyorlar eşcinselim. Onları bu hale getirene kadar canım çıktı elbette ama sonunda istediğim kıvama geldiler. Ailem tamamen homofobik, erkek kardeşim homofobik ama ne yaparlarsa yapsınlar onların kanındanım, isteyerek böyle doğmadım. Öldürecekler mi öldürsünler, evden mi kovacaklar kovsunlar bir kere geldim dünyaya kendi benliğimi yok sayamam.

Verdiğin örnek muazzam Haklısın o yüzden , nasıl mutluysan öyle kal bence :))

ailenden herhangi bir soru ya da baskı görmediğin sürece açılmanın da bir önemi yok derim. ne hissediyorsan onu yaşa !

Quote from melikesevm

Sanırım daha çok ailesinin ve sevdikleri diğer insanların desteğini görmek isteyen kişiler onlara açılma gereksinimi duyuyor. Yoksa senin gibi bir durum da çok etkili olmaz açıkçası.

Neden yatak odama kimin gireceği konusunda ailemden destek bekleyeyim ki? Aciz değilim, kendi ayaklarımın üzerinde durabiliyorum manevi destek elbette güzel olabilir, ailemin yanımda olacağını bilsem sevgilimi getirir tanıştırırım ama hayır böyle değil. Bende bu yüzden onlardan destek bekleyip kendimi açılmak zorunda hissetmiyorum. Ayrıca ailelerimiz bizlere kucak açmıyor, eğer çok merak ediyorlarsa kimden hoşlandığımı insani biçimde yaklaşıp sorduklarında cevap veriririm. Ailelerden destek beklemeyecek kadar güçlenip, onlara boyun eğmeden onları yola getirmeyi seçtim.