İçteki boşluk...

Merhaba...
Biliyorum belki alakasız olabilir ama son 2 yıldır içimde bitmeyen büyük bir boşluk var.Platonik olarak âşık olmuş olduğum birisi vardı,evet âşktı ama artık takıntıya dönüştü (umut bekleme,onu düşünme gibi)En azından ben öyle düşünüyorum.Sizin de olmuşsa daha önce,nasıl unuttunuz?Kendimizi sevmekle mi alakalı bir şey mi?Cidden unutmak için illaha birini bulmam mı gerekiyor?Cidden hem ondan dolayı hem de içimdeki kara delikten dolayı kafayı yiyeceğim çok moralim bozuluyor.Mutlu insanlar görünce çok kötü oluyorum.Yalnızlığım,mutsuzluğum,acınasılığım yüzüme vuruluyormuş gibi hissediyorum.

02.05.2020

Takıntılı değilim,arada bir hatırlatan şey olunca “Hmm,peki” diye geçiyorum ve hayatıma devam ediyorum.Beni seven arkadaşlarım var,ailem var.Ona ihtiyacım olmadığını şubata doğru anladım.Kendisi halinde kusurlu birisiydi,onu anlamaya çalışmama rağmen,zaten kendimde sürekli kusur bulan ben,daha da fazla kusur buldu.Kendimle barışık olmaya çalışıyorum,spor yapıyorum,müzik dinliyorum.Başlangıç seviyesi için yoga programı indirdim fşsççaçaçsçd (bakalım yapabilecek miyim?).Sevgi konusundaki travma için de teşekkür ediyorum ona,sayesinde kimseye güvenmiyorum.

Quote from siriusea

Uzman yardımı almak fayda ediyor. Olumlama ve meditasyon yaparak odak noktanı değiştirmelisin biraz. Takıntı cidden kötü bir durum ve bizi istediğimiz hallere sokabiliyor. Birini bulmak başka birini unutturmuyor inan. Ancak bu takıntı ve platonik olduğundan gerçek bir sevgi aşk değildir. Aşk iki kişi arasında yaşanan bir duygu akışı bana göre. Bu şekilde bir ilişki yaşar ise diğeri çok boş gelecektir.

Evet,meditasyon yapmayı düşünüyorum.Ama uzman yardımı cidden işe yarar mı bilmiyorum.Beni de,eğitim hayatımı da çok etkiliyor.Teşekkür ederim cevabın için :,)

Kimsenin umurunda olacağını sanmıyorum ama artık hiçbir şey hissetmiyorum.Bu konu hakkında o kadar mutluyum ki.Uzun zaman önce bırakmıştım zaten (sanki ilaç bırakır gibi lkgçdçsçdçdç).Bir ara çok korkmuştum hep böyle hissedeceğim diye ama hayır Yalan söylemeyeceğim arada bir aklıma geliyor ama takıntı olduğum için değil,sadece şu an nasıl hissettiğini,daha iyi bir hayatı olup olmadığı,eğitim hayatında mutlu olup olmadığını,Vs vs.Sonuçta kendisi de konuştuğumuz zaman zor zamanlar geçiriyordu bunu çok sonradan ve kendisinden değil de stalklamış olarak öğrenmem üzücü oldu,onu anlayabilme açısından.Zaman gerçekten her şeyin ilacıymış.Kendi hatalarımı biliyordum zaten onlarla da barışık oldum.Artık ona da kızgın değilim.İnsanız sonuçta,nereye kadar kızgın ve mutsuz olacağız?

Şu an kimseden hoşlanmıyorum,aşık olmayı da düşünmüyorum.En son yeni bir umut olduğumda hanım efendi bana sırf antidepresan kullandığım için “Dayaklıksın” dedi gödöçsçsçsçsçdççf O yüzden aşk konusunda yeteri kadar umutsuzum,daha da umutsuz olduğum eğitim hayatıma aşırı sıkı tutanacağım.

Söyleyeceğim tek tavsiye şudur ki,kendinizle,hatalarınızla,başkalarının hatalarıyla (bilinçli olarak haksızlığa uğratmadığı sürece,üzgünüm tatlım aynı meslek bölümünde olup hiçbir şey bilmemene rağmen utanmadan beni kötü eleştirilere boğup bana haksızlık yapman çok umurumda ve yanlış kişiyle uğraşıyorsun) barışık olun.Çünkü hepimiz hata yapa yapa öğreniyoruz ve hata yapmak insan olduğumuzun bir göstergesidir.Önemli olan şey zaten hatayı devamlı olarak yapıp yapmamak değil mi?

Quote from Siyah Mutsuz

Benim düşüncem ve benim ile aynı fikir de olan bir çok kişi vardır.

Şöyle ki, bir insan bir şey yapmadan, etmeden önce düşünür olumlu veya olumsuz ama nereden düşündüğün önemli bence insanlar 2 çeşit düşünme olasılığı var biri beyin diğeri ise kalp'tendir. Ama bu güzel aşk duygusu karşında gördüğün insana kalpten gelen bir duygu ise biraz zor durumlara sokabilir ve karşılıksız veya karşın'da ki seni düşünmüyor ilgilenmiyor olasılığı ve olduğunu düşünürsek bu olay biraz üzücü olabilir sonuçta seviyorsun ve onu istiyorsun ama bazen'de vazgeçmesini bilmek gerek çünkü seni gerçek'ten seven insan senin yanında olur ilgilenir sahip çıkar demek istediğim her insanın kendine göre bir hal ve tavırları vardır birini veya bir şeyi unutmak için bin ton yapabileceği vardır mesela unutmak için başka bir şeyler ile ilgilenir veya başka bir olaya odaklanır hobi vb gibi yani lafın kısası bence senin yanında olmayan bir insana o kadar üzülmek saçma gibi geliyor bana , tabi şimdi söz konusu aşk olunca bir kalbe söz geçiremiyorsun ama her gün onu düşünerek kendine eziyet etmekten iyidir kalbin'den ne geçiyorsa onu yap derim.

İstediğin her şeyin güzel olması dileğiyle

Teşekkür ederim Pek sanmıyorum güzel olacağını bir şeylerin fşsççsçaçdçfçf Malum finaller anksiyetemi tavana çıkarıyor hocamız mükemmel olduğu için haftaya bitecek olan finallerimizin üstüne son anda ödev verdiği için başka düşünecek bir şeyim yok şu an gisçsççdçfçf

Quote from Arin Aktamer

Sevgi konusunda yaşanan travma... İşte tüm bunların sebebi bu ne yazık ki. Takıntıdan ziyade bence baya derin ve atlatması zor aşk bu ve o kişiyi tamamen kaybedince bir boşluk, hissizlik ve yapılan şeylerden zevk almama ve herşeyin anlamsızlaşması takip ediyor. Uzun zamandır böyleyim seni çok iyi anlıyorum. Yeni biri ile bile tanışmak istemiyor insan. Gözümüzde büyütüyoruz hayranlık duyuyoruz bazen ve tam anlamıyla istediğimiz kişi olduğunu düşündüğümüz için onu kaybedince sanki bir daha bu şansı yakalayamayacakmışız gibi geliyor. Umarım ikimizde atlatırız

Neyseki atlattım da üstüne başks minik travma da oldu başkası tarafından maalesef fşşsşsşsşşdfm olumlu düşünsem de olumsuz olduğu için hiçbir şey hakkında hiçbir şey düşünmüyorum.Ben de hayranlık falan duymuştum nedense,hani normal bir birey olmasına rağmen,belki de onu görünce kendi içimdekileri gördüm sandım