Altemur Artun adlı kullanıcının mesajları

    Geniş çapta psikoloji bilgisine sahip olmayı inan çok isterdim,

    sevdiğim bir ilim, ama maalesef.

    Ben bilgisine sahibim lakin bilmek ile uygulamak arasındaki noktada sıkıştım. neyse zaten tuhafı açıklamamı istemiştin ben de tuhafı açıkladım. yardımcı olmak ya da olmamak değil yani yazdıklarımı okuduğun için ve o soruyu sorduğun için bir teşekkürü hak ediyorsun. bu yüzden teşekkür ederim. durumlar, koşullar, olaylar her ne dereceye gelirse gelsin ve kendini ne kadar çıkmazda hissedersen hisset her şeyin bir çıkışı vardır ki şu an bunları hissediyorsam bir şeyler benim için değişiyor demektir. vs. vs. vs. sakın bilgin olmadığı için birisine yardımcı olamadığını düşünme. o kişinin duygu düşüncelerini sadece dinlemek ona en büyük iyiliği yapmaktır. benim yazdıklarımı okudun değil mi? okudun. bu aslında tavsiye vermek ve ya akıl yürütmek ve ya yönlendirmekten vs. gibi durumlardan daha etkili ve ya daha iyi bir yardım oldu diyebilirim. :saint: :saint: :saint:

    'tuhaf' diyorsun, hangi anlamda? sakıncası yoksa

    tuhaf derken şu anlamda. her daim birileriyle görüşüp arkadaş bağı kuran ve her an her olay ve heyecanın olduğu yerde de olan biriyken sakinlik, dinginlik bana tuhaf geliyor. yani garipsiyorum bu durumu. çok sosyal birisi iken bir anda sakinlik dinginlik oluştu ve bunun pandemi ilede bir alakası yok. tuhaf çünkü hayatımdan aslında hiç zevk almadığım halde mutlu hissediyorum. bu soruyu gördükten sonra bayağı düşündüm ruh halim nasıl diye oraya mutlu yazmama rağmen kendini yalnız hisseden biriyim. yalnız hissetmeme rağmen mutluyum bazen. bu da alında aldatıcı mutluluuk denilen bireyin kendini mutlu hayal etmesi ve gerçek durumuyla bağdaşmadığı için olabilir. yani anlayacağın tuhaf kelimesinin altında yüzlerce olay olgu durum ve düşünce var. buraya yazsam roman gibi olacak :D :D :D

    Aslında son 10 yılının en normal ve en güzel anlarını yaşıyorum. sakin ruh, dingin kafa vs. her şey kötü de olsa iyi yani. herşey de bir çözüm vardır mantığından ya da her şeyi akışına bıraktığımdan mıdır bilmem ama... iyi olmak bana normal gelmediği içinde garipsiyor gibiyim.... ben de anlamadım şu an huzurlu mutlu ama tuhaf gibi birşey hissediyorum. :D :D :D :D :D

    4. sınıfta bir çocuk vardı. onda ona hayran olmamın başarılı olduğu için zannetmiştim ve onunla çok fazla arkadaş olmak istiyordum. 7. sınıfta da genelde erkek vücutlarının beni daha çok çektiğini keşfedip araştırdım. sonra da kendimi gözlemlemeye koyuldum. biraz katı olduğum için 18 yaşıma kadar bu konuyu askıya aldım ve duygularımın bana ne söylediğine kimden hoşlandığıma bakmam gerektiğini düşündüm. hoşlandığım ve ya aşık olduğum kişiler hep erkek olunca da 18 yaşına geldiğimde ilk tensel ilişki ile de pekiştirdim. ve direk ben geyim demek ki dedim.

    Annem, kardeşlerim, teyzelerim, küçük dayım ve arkadaşlarım... aslında kısaca neredeyse herkes biliyor :D büyük kardeşim eskien eşcinsel facebookum vardı orası açık kalınca öğrendi. ilk normal karşılayanlardan. sonra üniversite ortamında öğrenilmiş ve arkamdan konuşuyorlardı. sormak istiyorlardı soramıyorlardı. birisi beni uyarınca hepsi bir aradayken bağırarak "bana bir şey sormak istiyormuşsunuz ama soramyormuşsunuz. sorun hadi şimdi" dedim sinirle. kimse ses çıkaramayınca "off abi ahiret sorusu soracaksınız sanki. evet gayim noldu? bildiniz şimdi de bu size ne kazandırdı?" falan demişim :D :D :D kendim öyle taktığım bir konu olmadığından o şekil cevap vermişim. annem ve akrabalarımda eski flörtümün çıkardığı olay yüzünden öğrendi. :D :D :D