Eylin Deniz adlı kullanıcının mesajları

Ama her türlü zor olabilen bir durum. Psikiyatr size ne yapacağınızı söylemiyor. Dinliyor ve daha olumlu bir çerçeveden bakmanız yönünde salık veriyor. Kimi aile anlayışlı, kimi hiç değil. Ne kadar güzel konuşsam, açıklamaya çalışsam da hele ki arada bilgi ve anlayış yönünden bir uçurum varsa çıldırabiliyorsun. Yine de siz güçlü ve uzlasimci olmalısınız. Denemeden bilinmez

Gayet tabii. Ama ben bu kadar nesneleştiremiyorum. Sencil bir yanım da var kahretsin. Elbette kendi mutluluğumuz önce gelir. Katılıyorum. İnsanlar gelir ve gider. Ama neticede hepimiz duygusal canlılarız. Yani çoğumuz 😅

Yapacak bir şey yoktu, yaşamak gerekiyormuş deyip kabullendim. Yaşantının izleri illaki kalıyor. Bu aralar fazla hassas oldum. Sadece bu kadar radikal değişiklik bünyeye fazla geldi sanırım😅

Farklı olduğumu kabul etmiş ve iki yakın arkadaşıma açılmıştı üniversitede. H. ile sonra sevgili olduk ve hatta evlendik. Duygusal olarak ilaç olduk birbirimize. Beraber dolu dolu 3 yıl geçti. Benim erkek olarak kalabileceğime inanmışti. Ben de bu durumu çabalayarak atlatacagimi söyledim. Yanılmıştım. Gizli yaşantım devam etti. Ben buydum çünkü. Güzel birlikteliğimiz oldu ama hep bir yanım eksik ve donuktu. Sonunda israrlariyla itiraf ettim. Psikiyatriye gittim. Kendimi tanıdıkça ne olduğumu anladıkça artık hayatımı ancak bütün bir kadın olarak geçirebileceğimi anladım. Yıprandım, yıprattım. Büyük bir yıkım oldu. Aileme açılıp evime tekrar döndüğümde yorgundum bunalmistim artık kendimi anlatmaya çalışmaktan. Döndüğümde öğrendim ki hayatına biri girmiş. Yüzüne bir renk ve mutluluk gelmişti. Yıkıldım ne yapacağımı bilemedim. Onu hala seviyordum ama o heteroseksueldi. Aşmaya çalıştım zor olsa da başardım. Çünkü onu mutlu görmek istiyorum biz olarak devam edemedik çünkü. Artık arkadaş gibiyiz aynı evde. Dertleşiyoruz bile ilişkisi hakkında. Yakında kendi evine de çıkacak. Geriye duygusal bir boşluk kaldı içimde. Sadece umut edebilirim. Sonuçta hayat devam ediyor.

Teşekkür ederim tekrar. Hepimize kolay gelsin hayat☺️

Yani başka yıpratıcı bir süreç yaşamak istemem. Olsun bitsin. Zaten arkadaşlığımız yakınlığımiz başka bir boyutta devam ediyor anlaşmalı bir şekilde biteceğini umuyorum.

Ne zamandır aklıma takılan bir konuydu. Ben de benzer şekilde düşünmüştüm. Ama evli olmamın süreci olumsuz yönde etkilemesi düşüncesi korkuttu. Umarım komiteden de olumlu yanıt alırım. Çok teşekkür ederim☺️

Merhaba, tarns kadınım. bilgisizlik biraz da çaresizlik ile sürece önce Dr ile başladım. Şimdi o bir yıl oldu neredeyse. Takipten açıkçası pek memnun değilim. Bu başka bir konu. Şimdi asliye mahkemesine dava açmam gerek. Lakin şu an hala evliyim. Önce boşanmak mi gerek yoksa zaten ilerleyen süreçle birlikte nikah düşer mi. Bilmediğim için saçmaladıysam kusura bakmayın lütfen. Bir bilen varsa bilgilendirirseniz çok sevinirim.

Merhaba, teşekkür ederim öncelikle. Aslında sadece var olma çabası bu. Herkes gibi yaşamak mutlu olmak hakkımız değil mi? Aslında kimseye kendimizi kabul ettirmek zorunda değiliz. Bu konuda eğitim vermek zorunda değiliz. Biz hetero yaşamı yargılamıyoruz. Onlar kendileri öğrenmeli, okumalı bunları. Çünkü eğer içten seviyorsan, sevdiğin insanı anlamaya çalışmaz mısın? Ben sadece sevdiklerimin iyiliği için bin bir çabayla açıklamaya çalışıyorum ama çoğu zaman anlaşılmıyorum. Sevmekten ne zarar gelir değil mi? Eğer ben böyle mutluysam olduğum gibi sevsinler beni. Bencilce değil, kendi yaşantılarını tek doğru bilip ona uydurarak değil . Zaten başka türlü yaşayamam ve mutlu olamam olamadım . Varsın olan olsun. Ne gelir elden.

İşte uzman da olsan dışardan bakmak ile yaşamak ayrı. Ben de başından beri farklı olduğumu biliyordum ama bilgisizdim. Erkeksi görünüyordum ve etrafımdaki herkes beni böyle kabul etti. İnsan zihinle bedeni arasındaki bu çelişkiyi kaldıramıyor. Ben de uzun bir süre kabul edildiğim şekilde yaşamaya çalıştım. İnkar ettim kendimi kaç kere sözler verdim. Ama gizli yaşantıma bir şekilde devam ettim. Sonra bilgilendikçe anladım ki bu doğuştan. Ailem öğrenince kabul etmekte zorlanıyor. Senin bir şeyin yok ki diyor. Böyleyim ve bunu ben seçmedim. Erkek olarak mutlu olamadım. Hayatıma girenlere rağmen. Sonuçta çok zor şeyler olsa da içimdeki kadını dışa vurdukça ben mutlu oldum. Buca da cinsel kimlik bozukluğu teşhisi koydular. Hala dokuz Eylül de psikiyatri takip süreci devam. Bu süreç çok yıpratıcı. Hem dışarıyla hem de erkek bedeninle savaş veriyorsun. Yavaş ilerliyor. Ama ne yapabilirim. Devam etmek zorundasin başka çare yok.

Benim gittiğim Dr lar oldukça anlayışlıydı. Gençtiler belki biraz ondan. Ama bir tanesi hormon almamı uygun bulmuyormuş ona soran oldu sanki. Var böyle insanlar. Lütfen yardım almaktan çekinme onların görevi seni yargılamak değil olmamali da. Homoseksüellik hastalık değil iyileşmesi gereken homofobikler. Ama hayata uyum sürecinde yardım almak iyi olabilir, kendinizi tanımanıza yardımcı olur. Selamlar.

Anime film sever misiniz bilmem, #Keo no Katachi, İngilizce ismi #A Silent Voice çok sevmiştim.☺️ Not: ağır dram içerir 😭

Varoluşu inkar etmek mümkün olmuyor. 28 yaşımda aileme ve yakın çevreme Trans, biseksüel ve istemesem de ateist olduğumu söylemek zorunda kaldım. Beklediğim tek şey saygı görmek ve kabul edilmek. Bu süreçler çok sancılı yaşayan bilir. Her şeye rağmen devam etmek, mutluluğun peşinden gitmek zorunda insan. Keşke hayatı birbirimize kolay kılsak ve hoşgörülü olsak. Herkesin yolu açık olsun, yılmayın. Selamlar. E. Deniz