ediz. adlı kullanıcının mesajları

  • Kendim ile kavgam

    Merhaba arkadaşlar.

    Uzun zamandır yazmak istiyordum ama sürekli yazıp yazıp siliyorum çünkü aldığım cevaplar her zaman hep sıradan şeyler.

    Benim aradığım çok farklı şeyler yani duyduğum şeyleri tekrar tekrar edenler için yazmak olumsuz bir şeydi benim için.


    Sorun benim kendim ile olan savaşım, şu 5 yıldır neredeyse kendimden nefret ediyorum, kendimi hiç sevmiyorum şimdi diyeceksiniz kendini sevmeyen biri hayata nasıl güzel baksın veya hayatında güzel şeyleri görmez ki. Bende biliyorum ki hayatta sevgi en güzel şeydir ama yaşadığım olumsuzlar ta küçüklükten gelen olayları dahi hala şuanda unutmuş değilim ki ve onlara belki sığınıyorum düzelmemek için ama bilmiyorum bazen bakıyorum aslında kendimi seviyorum aslında şöyle bir yapım var aşırısı sevecen aşırı duygusal aşırı ilgili birisiyim şu zamana kadar net söyleyeyim kimseyi kırmamışımdır bana yapılan kötülük bile olsa ben kimseye bir şey diyemem karşımdaki insanlara bakıyorum hep istedikleri gibi birisin oldum ama hiç bir zaman o yakınlıkta olan bir insan olmadı çevremde deli divane gibi aradığın o insan benim işte? neden yani üze biliyorlar anlam veremiyorum. Aile durumu'da pek içler acısı değil asılında iyiyiz ama içim'de işte bir nefret bir kırgınlık ama bir o kadar da sevgi var ama bazen oluyor öyle bir nefret ediyorum anlamıyorum beni anlamadıkları gibi bende onları anlamıyorum bazen diyorum çekip gideyim buralar'dan ama bir şeyin değişeceğini de sanmıyorum. Belki de bana öyle geliyor bilmiyorum. Çevrenin dediğini kendini insanlara kapama sev sevindir falan filan ama inanın artık o duyguları unuttum sevgi nasıldı sevmek nasıldı şu aralar hep üzüntü günler oluyor sadece gerçi benim de dediğim şu kendini sevmeyen insan başkasını nasıl sevebilir onuda biliyorum ama inanın anlam veremiyorum kendime bazen diyorum seviyorum sonra soğuyorum her şeyden sanki her şey anlamsız geliyor bana milletin şaşırdıkları bana doğal geliyor her şeye inanıyorum yani o derece hiç bir şeye ama hiç bir şeye inanasım gelmiyor üzülmüyorum aslında ama her gün ağlıyorum gülüyorum ama neye güldüğümü bilmiyorum psikiyatrie git felan diyorlar ama gidiyorum anlatıyorum olanları sonra açıklamalarını yapıyorum o kadar olumlu konuşuyorum ki psikiyatri bile şaşıyor o kar şeye rağmen bu kadar samimi ve bir o kadarda nasıl olumlu düşünebiliyorsun kendimi çözemedim bir ne yapsam olmuyor nereye gitsem kime gitsem olmuyor hiç bir zaman mutlu olamıyorum.

  • İstanbul Sözleşmesi İptal Ediliyor

    Hibiskus yazdı:

    Sınır dışı edileceksem sıkıntı yok, mümkünde Kanada'ya yada soğuk iklimi olan ülkelere doğru dışlasınlar beni :) şaka bir yana ortaya boş beleş laf atıyorlar tıplı sosyal medyanın yasaklanması gibi kimsenin böyle bir şey yapmaya bir tarafı yemez en azından bu kadar sıkı ve katı olamazlar isyan çıkar kan çıkar savaş çıkar ülkede iç ayaklanma başlar sıkıyorsa halka ters düşecek bir şeye imza atsınlar, insanlar çok bunaldı zaten + Korona, Enflasyon, İşsizlik, Evde tıkılı kalma, Kısıtlanma, Daha bir sürü olay üst üste geldi patlamaya yer arıyor zaten, ben bile kavga gürültü sevmem ona rağmen böyle saçma sebeplerle isyan çıksın evimde durmam Amerika'ya döner bu ülke. O yüzden böyle haberlere çok kulak asmıyorum asmak da istemiyorum.


    En iyi açıklamayı yapmış teşekkürler :)


    Not; sınır dışı edilip istediğim ölkeye gidebilirsem çok iyi olur :D

  • Aşağıdaki kişiye bir soru sor

    Hibiskus yazdı:

    Çünkü bencil varlıklarız. Ne kadar sencilim desek de, her sencilliğin altında da bencillik vardır.


    Ne dersen de laf anlamayan sabit fikirli ama ısrarla senden fikir almaya çalışan sevdiğin birine Laf anlatmaya çalışır mısın yoksa isterse alınsın darılsın diyerek konuşmak istemediğini falan söyleyip kestirip atar mısın?


    Her zaman yinede dinler fikir veririm.


    En son gördüğün kötü olay?