Size kendimce hikayemi anlatmak istiyorum. İçimi dökmek istiyorum.
Biseksüel olduğumu hep içten içe biliyordum ama bir kıza aşık olduğumda tamamen emin oldum. O kendini benimle buldu ben kendimi onunla buldum. O lezbiyen ve kendini kabul edemiyordu. Hep çok yakındık. Maskülen tarzı konuşması tatlılığı hep çok dikkatimi çekti. Onunla çok mutluydum. Çok vakit geçirdik. Daha sonrasında mesajlar flörte dönmeye başladı. Yan yanayken de öyle. Kıskançlıklar başladı. Beni başka kıza sarılırken görmeye tahammülü yoktu. Hayatımda almadığım iltifatları ondan aldım. Ağlarken onunla oldum gülerken onunla güldüm. Canım sıkkın olduğunda aklıma gelen ilk şey onu arayıp sesini duymak istediğimdi. Benim her zaman yanımda oldu ne olursa olsun. Büyük kavgalar ettik, barıştık. Onun benden hoşlandığına emindim ama ben kendimden korkuyordum. Hatta bir ara o kadar korktum ki, duygularımdan ve ondan defalarca kaçtım. Ondan öylesine kaçtım ki erkek sevgili yaptım. Canını çok yaktım. Benimle aylarca konuşmadı. Çok kötü biri gibi hissettim hatta o sıralar cidden Dünyanın en berbat insanıydım. Çok canım yandı telefona gelen her bildirime koştum odur diye. Sonrasında yine de benimle konuşmaya devam etti. Mesafeliydi ama konuşuyorduk. Sonra sevgilimden ayrıldım dayanamadım ve onu aradım. Benimle nasıl konuştuğunu sordum bana nasıl kızmadığını. "seninle konuşmayınca fark ettim ki seninle konuşmamak bana daha çok acı veriyor nefes alamıyorum" dedi. Saatlerce konuştuk her gün konuştuk. Çok kavga ediyorduk çünkü hiçbir şeyi ikimiz de kabullenemiyor ve ikimiz de birbirimizi salak yerine koyuyorduk. Beraber büyük olaylar yaşadık beraber atlattık. Her zaman arkamda oldu her zaman beni her şeyden korudu. Bir gün çok büyük bir kavga ettik ve Aylar sonra en sonunda bana açıldı ve bana aşık olduğunu söyledi. Daha önce bir kıza bu derece yoğun bir duygu hissetmediğini söyledi. Kendini kabullenmesi zaman aldı ona yardımcı oldum ama bu süre zarfında ben de ona aşık oldum. Beni eve bırakırken öpüştük ve o an emin oldum. Hiçbir yanlış yoktu, her şey doğruydu. Tek bildiğim onu hep yanımda istediğim ve onu öpmek istediğim. Kendimi bu şekilde kabullendim. Şuanda birlikte mutluyuz ama ben bunu kimseye en yakın arkadaşıma dahi söyleyemiyorum. Dışarıda rahat olamıyorum herkesten her şeyden korkuyorum. Kendimi yeni kabulleniyorum. Buraya yazıp dökmek istedim yardımcı olmanızı çok isterim
